შრომითი ხელშეკრულება არის მთავარი დოკუმენტი, რომელიც არეგულირებს დასაქმებულსა და დამსაქმებელს შორის ურთიერთობას. გამყიდველთან ასეთი ხელშეკრულების შედგენისას, არსებობს გარკვეული თავისებურებები, რომლებიც დაკავშირებულია სამუშაოს ხასიათთან.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
გამყიდველთან შრომითი ხელშეკრულების შედგენისას უნდა გაითვალისწინოთ ყველა ნიუანსი. დოკუმენტში ჩამოწერეთ ზოგადი პირობები: სამუშაოს ადგილი და დრო, გამოსაცდელი ვადის ხანგრძლივობა, თანამშრომლის მოვალეობები და ანაზღაურება. ბოლო ნაწილი უნდა შედგებოდეს ხელფასისა და ანაზღაურების სისტემისგან. ჩამოწერეთ გაყიდული პროდუქტის პროცენტული მნიშვნელობა, ეს იქნება მასტიმულირებელი ფაქტორი გამყიდველის ეფექტურობის გასაუმჯობესებლად.
ნაბიჯი 2
პუნქტში „დასაქმებულის ანაზღაურების პირობები“, განყოფილების სპეციფიკიდან გამომდინარე, დაწერეთ გადახდა ზეგანაკვეთური სამუშაო საათების, აგრეთვე შაბათ-კვირისა და შვებულების სამუშაოებისთვის. როგორც წესი, საცალო ვაჭრობა კვირაში შვიდი დღის განმავლობაში მუშაობს.
ნაბიჯი 3
გამყიდველთან შრომითი ხელშეკრულების შედგენისას გაითვალისწინეთ პასუხისმგებლობის პუნქტი. შეიტანეთ იგი მთავარ კონტრაქტში, ან შეადგინეთ იგი როგორც დანართი. პასუხისმგებლობა შეიძლება იყოს სრული ან შეზღუდული. შეზღუდული ჰგავს სტანდარტულ ფორმულირებას, რომელიც ნებისმიერი შრომითი ხელშეკრულების შემადგენელი ნაწილია: თითოეული თანამშრომელი პასუხისმგებელია მასზე მინდობილ ქონებაზე, ზიანის მიყენების შემთხვევაში იგი ვალდებულია აანაზღაუროს მიყენებული ზიანი. ამავე დროს, გაითვალისწინეთ, რომ ამ სიტუაციაში თანამშრომელი პასუხისმგებელია ქონების დაზიანებაზე, რომელიც არ აღემატება ყოველთვიურ ხელფასს.
ნაბიჯი 4
სრული ფინანსური პასუხისმგებლობა ითვალისწინებს დასაქმებულის ზარალის სრულად ანაზღაურებას. ასეთი ხელშეკრულებები იდება იმ შემთხვევაში, თუ განყოფილება მცირეა, გამყიდველის, მოლარისა და მეწარმის მოვალეობებს ასრულებს ერთი პირი. თუ აპირებთ გამყიდველის დაქირავებას, რომელიც პასუხისმგებელი იქნება როგორც ფულადი თანხით, ასევე საქონლის ბალანსზე, შეადგინეთ შრომითი ხელშეკრულების ცალკეული დანართი, რომელშიც მითითებულია დასაქმებულის სრული ფინანსური პასუხისმგებლობა.
