ახლა საგანმანათლებლო და აღმზრდელობითი პროცესები ერთმანეთისგან განცალკევებით მიდის. ძნელია თანამედროვე სკოლაში ორივე საქმიანობის შერწყმა. ხშირად, როდესაც მასწავლებელი გაიგებს, რომ მისი რომელიმე მოსწავლე ეწევა, მან უნდა მიიღოს გადაწყვეტილება, უთხრას თუ არა მოსწავლის მშობლებს.
ეწევა თუ არა ბავშვი?
მასწავლებელმა მოსწავლეებს უნდა მისცეს არა მხოლოდ განათლება, არამედ მათთან ერთად იმუშაოს განათლებაზეც. ახლა ბევრ ბავშვზე დომინირებს დევიანტური ქცევა, ანუ სოციალური და მორალური ნორმების გარკვეული გადახრა. ეს მოიცავს მოწევას.
რა უნდა ქნას მასწავლებელმა, თუ ეჭვი ეპარება მოსწავლის ცუდი ჩვევებისკენ? პირველ რიგში, თქვენ არ უნდა მოიქცეთ უადგილოდ და ამის შესახებ დაუყოვნებლივ უთხარით თქვენს მშობლებს. შეიძლება ისე მოხდეს, რომ მოსწავლე გამოყოფს თამბაქოს სუნს, მაგრამ სინამდვილეში მას არ ეწეოდა. ეს შეიძლება მოხდეს იმ შემთხვევაში, თუ სტუდენტი მამოძრავებელ მამაჩემთან ერთად მანქანას მართავდა. მეორეც, თუ სტუდენტი მართლა კარგავს ჯანმრთელობას თამბაქოს კვამლზე, თქვენ უნდა გადაწყვიტოთ, თუ როგორ უნდა გააკეთოთ ეს.
უნდა ეთქვათ მშობლებს, რომ მათი შვილი ეწევა?
აქ მასწავლებლის უფლებაზე ლაპარაკი უადგილოა. პირიქით, კითხვა განსხვავებულია. უთხრას თუ არა დედას და მამას, რომ მათი ვაჟი ან ქალიშვილი ეწევიან. შეუძლებელია ამ კითხვაზე ცალსახად პასუხის გაცემა. ერთ შემთხვევაში, მიზანშეწონილი იქნება მშობლებისთვის შეტყობინება, მეორე შემთხვევაში - მათი დატოვება სიბნელეში. თითოეული მასწავლებელი იმოქმედებს თავისებურად, უფრო სწორად მისი განათლებისა და აღზრდის შესაბამისად. მასწავლებელმა უნდა დააკავშიროს ორი თვისება: კარგი გამრავლება და განათლება. შეგიძიათ გაუმკლავდეთ სტუდენტებს, მაგრამ არ მისცეთ კარგი ცოდნა. საუბარი ასევე მართალია. მასწავლებელი შეიძლება ჭკვიანი იყოს, მაგრამ მოსწავლეები არ უსმენენ მის სიტყვებს.
პროფესიონალმა მასწავლებელმა, რომელმაც შენიშნა მწეველი მოსწავლე, ისე უნდა გააკეთოს, როგორც მის აღზრდაშია ნათქვამი. თუ დაუსვამთ კითხვას, აქვს თუ არა მასწავლებელს უფლება ან უნდა აცნობოს მშობლებს შვილის მავნე ჩვევების შესახებ, პასუხი დადებითი იქნება. დიახ, მასწავლებელს ამის უფლება აქვს, მაგრამ არ არის ვალდებული. ყოველთვის უნდა იფიქროთ შედეგებზე. მშობლებისთვის ამ ინფორმაციის მიცემით, თქვენ შეგიძლიათ მთლიანად გააფუჭოთ ურთიერთობა მოსწავლეთან და გააუარესოთ სიტუაცია.
თქვენ უნდა დაანებოთ სტუდენტებს საკუთარი შეცდომების გაცნობიერება და ნებაყოფლობით სწორ გზას დაადგნენ.
მშობლების ინფორმირება არის ბოლო რისი გაკეთებაც შეუძლია მასწავლებელს. ეს ისაუბრებს მის, როგორც პედაგოგის პროფესიულ უადგილობაზე.
რაც ხდება სკოლის კედლებში, იქ უნდა დარჩეს. პირველ რიგში, ყოველთვის უნდა შეეცადოთ საკითხის მოგვარებას სკოლის კედლებში.
თუ მასწავლებელმა მაინც გადაწყვიტა აცნობოს მშობლებს, რომ მათი შვილი ეწევა, მან ეს უნდა გააკეთოს ტეტ-ა-ტეტად. არავითარ შემთხვევაში არ უნდა გამოქვეყნდეს ასეთი ინფორმაცია სხვა მოსწავლეების ან მშობლების წინაშე.
