ქურდობა არის ფილისტიმური ცნება, რომელსაც საერთო არაფერი აქვს მიღებულ იურიდიულ ტერმინოლოგიასთან. ქურდობა გულისხმობს ქონების ნებისმიერ ქურდობას. პირიქით, ქურდობასა და ყაჩაღობას აქვს მკაფიო იურიდიული განმარტება, ითვლება დანაშაულად და წარმოადგენს სისხლის სამართლის კოდექსის ნაწილს. ამ დანაშაულის განმარტებები უკვე შეიცავს განსხვავებებს მათ შორის.
ქურდობის სახეები ჩამოთვლილია სისხლის სამართლის კოდექსში, 158-ე და 163-ე მუხლებში. ეს არის ქურდობა, თაღლითობა, მითვისება ან გაფლანგვა, ძარცვა, ძარცვა, გამოძალვა. ქურდობის ყველა ეს ტიპი გარკვეულწილად მსგავსია და ზოგან მათ მნიშვნელოვანი განსხვავებები აქვთ.
ქურდობა და ქურდობა
ქურდობა არის ქონების საიდუმლო ქურდობა, ანუ ის, ვინც ჩაიდინა ქურდობა, მესაკუთრეს უსასყიდლოდ იღებს ქონებას, ამ უკანასკნელისგან ფარულად მოქმედებს. კრიმინალის გეგმებში, რომელიც ქურდობას სჩადის, სამართლებრივი თვალსაზრისით, მისი განზრახვა არ არის შესამჩნევი, მისი მიზანია ქონების მოპარვა ისე, რომ მსხვერპლმა არ იცის ამის შესახებ. ქურდობის, როგორც ფარული ქურდობის მაგალითია ქურდობა ბინისგან, ჩადენილი მასში მფლობელების არყოფნის დროს. ან ჯიბის ჯიბეში ჩადენილი საზოგადოებრივი ტრანსპორტით დაზარალებულისთვის არაა აშკარა. სხვადასხვა თვალსაჩინო პირობებს, რომლის დროსაც ხდება ეს დანაშაული, საკვალიფიკაციო ნიშნები ეწოდება. ასე რომ, ქურდობა შეიძლება ჩაიდინოს პირთა ჯგუფმა (ანუ ერთზე მეტმა ადამიანმა) ან საცხოვრებელ სახლში შესვლა, მნიშვნელოვანი ზიანის მიყენება და ა.შ.
ქურდობა არ არის იურიდიული ცნება, არ არსებობს მისი სამართლებრივი განმარტება. ეს ჩვეულებრივი სახელია ნებისმიერი სახის ქურდობისთვის, მაგრამ ყველაზე შესაფერისია ქურდობისთვის. ასეთი გაგება სავსებით გასაგებია, რადგან ძარცვას ჩადენილ ადამიანს ყაჩაღს უწოდებენ, ყაჩაღობას - ყაჩაღს. ქურდი არის ადამიანი, რომელიც ქურდობას სჩადის.
ამრიგად, ქურდობასა და ქურდობას შორის განსხვავება იქიდან გამომდინარეობს, რომ ქურდობა არის ნორმატიული განმარტება, ხოლო ქურდობა პოპულარული განმარტებაა, რომელიც ადვოკატთა პროფესიულ ლექსიკონში არ არის მიღებული.
ძარცვა და მისი განსხვავებები ქურდობისგან
ძარცვა არის ქონების ღიად ქურდობა, ანუ ის, ვინც ყაჩაღობას ახდენს, ღიად იპარავს, მაგალითად, ხელზე ტომარას გამოჰყავს ან ძვირფასეულობას კისერს ართმევს. ამ შემთხვევაში, დამნაშავეს აქვს განზრახვები ზუსტად გაბედული, ღია ქურდობისთვის, აქ პირდაპირ იგულისხმება, რომ დამნაშავემ იცის მსხვერპლისთვის მისი ქმედებების აშკარაობა. ძარცვა შეიძლება იყოს მარტივი ან გამოცდილი, ანუ ჩადენილი დამატებითი პირობების პირობებში, მაგალითად, მაგალითად, ძალადობის საფრთხე.
როგორც ჩანს, ყველაფერი ადვილი და მარტივია, განსხვავებები შეუიარაღებელი თვალით ჩანს. ამასთან, ეს დანაშაულები ხშირად მაიძულებს გამომძიებლებს დაფიქრდნენ კვალიფიკაციაზე. მაგალითად, ქურდი შემოვიდა ბინაში, ფიქრობდა, რომ იქ არავინ იყო, მაგრამ მასში მფლობელი იმყოფებოდა და ბოროტმოქმედის ქმედებებს უყურებდა.
ან მსგავს სიტუაციაში ორი ქურდი შევიდა ქურდობის მიზნით. ერთი მოქმედებდა პირველ ოთახში, სადაც მან შეასრულა თავისი გეგმა ბინის მეპატრონეების მხრიდან შეუმჩნევლად, ხოლო მეორე შემტევი შენიშნა გაღვიძებულმა მეპატრონემ და ისე, რომ მან ხელი არ შეუშალა ქურდს გეგმების შესრულებაში, ეს უკანასკნელი დაარტყი.
იბადება კითხვა: რა დანაშაული ჩაიდინეს ორმა დამნაშავემ, რადგან პირველმა არ იცის რომ მეორე აღმოაჩინეს და გამოიყენეს ძალადობა? ამ შემთხვევაში პირველმა ჩაიდინა ქურდობა, ხოლო მეორე ყაჩაღობა. ასეთ ვითარებას სისხლის სამართლის მეცნიერებაში ეწოდება შემსრულებლის ქურთოზი, ანუ ძარცვის ჩადენა იყო კრიმინალის პირადი გადაწყვეტილება, რომელიც არ შედის მისი თანამონაწილის გეგმებში.
