რა განსხვავებაა სოციალურ შრომით ხელშეკრულებას შორის

Სარჩევი:

რა განსხვავებაა სოციალურ შრომით ხელშეკრულებას შორის
რა განსხვავებაა სოციალურ შრომით ხელშეკრულებას შორის

ვიდეო: რა განსხვავებაა სოციალურ შრომით ხელშეკრულებას შორის

ვიდეო: რა განსხვავებაა სოციალურ შრომით ხელშეკრულებას შორის
ვიდეო: შრომის კანონმდებლობის მიმოხილვა, დამსაქმებლის და დასაქმებულის უფლებები და ვალდებულებები. 2024, აპრილი
Anonim

თანამედროვე საკანონმდებლო ნორმებში არსებობს სახელშეკრულებო ურთიერთობის მხოლოდ ერთი ფორმა, რომელშიც საცხოვრებელი ფართის მოიჯარე არის ინდივიდუალური - საიჯარო ხელშეკრულება. კანონი გამოყოფს ამგვარი ხელშეკრულებების ორ ტიპს. პირველ შემთხვევაში, მესაკუთრეა სახელმწიფო ან მუნიციპალიტეტი, მეორეში - ფიზიკური ან იურიდიული პირი, რომელიც ქირაობს ნაგებობებს, მათ შორის კერძო საცხოვრებელ სახლებში.

რა განსხვავებაა სოციალურ შრომით ხელშეკრულებას შორის
რა განსხვავებაა სოციალურ შრომით ხელშეკრულებას შორის

არსებული შრომითი ხელშეკრულებების ტიპები

იმ შემთხვევაში, თუ სახელმწიფო ან მუნიციპალიტეტი მოქმედებს, როგორც გამქირავებელი, რომელიც მოქალაქეებს სოციალური საცხოვრებელი სახლის საფონდო ბინის გაქირავებით უზრუნველყოფს, დადებულია სოციალური საიჯარო ხელშეკრულება. დამსაქმებელთან ასეთი ხელშეკრულების დადების საფუძველია უფლებამოსილი სახელმწიფო ორგანოებისა და CHI– ს გადაწყვეტილება. როდესაც გამქირავებელი არის იურიდიული პირი ან ფიზიკური პირი, იდება კომერციული საიჯარო ხელშეკრულება. შრომითი ხელშეკრულებების ამ ორ ტიპს შორის მნიშვნელოვანი განსხვავებებია.

შრომითი ხელშეკრულებების განსხვავება

საცხოვრებელი ფართების კომერციული იჯარის ხელშეკრულების საფუძველზე სამართლებრივი ურთიერთობა რეგულირდება რუსეთის ფედერაციის სამოქალაქო კოდექსის 671-ე და 672-ე მუხლებით, სოციალური შრომითი ხელშეკრულებით - რუსეთის ფედერაციის საბინაო კოდექსის მე -60 მუხლით. შრომითი ხელშეკრულების ამ ორ ტიპს შორის მთავარი განსხვავებაა მიზნობრიობა. საცხოვრებელი ფართები სოციალური საიჯარო ხელშეკრულებით გათვალისწინებულია მოქირატორისა და მისი ოჯახის წევრების მიერ გამოყენებული დამტკიცებული სტანდარტების შესაბამისად, ანაზღაურებად საფუძველზე შემდგომი პრივატიზაციის უფლებით - საკუთრებაში გადასვლის უფლებით. ქირა შეზღუდულია. კომერციული ქირავნობის შემთხვევაში, ჩვენ ვსაუბრობთ დროებითი საცხოვრებლის საფასურის უზრუნველყოფაზე, კომერციული ქირავნობის ქირა არ არის შეზღუდული.

სოციალური ქირა შეიძლება განხორციელდეს მხოლოდ სახელმწიფო და მუნიციპალურ საბინაო ფონდებში, ხოლო კომერციული ქირა ნებისმიერი ტიპის საბინაო ფონდში, მათ შორის კერძო. ამ ხელშეკრულების დასადებად არ არის საჭირო დამქირავებლისგან დადასტურება, რომ მას სჭირდება საცხოვრებელი პირობების გაუმჯობესება. სოციალური ქირავნობის ხელშეკრულებით საცხოვრებლის მისაღებად მრავალი ადმინისტრაციული პირობა და მოთხოვნა უნდა დაკმაყოფილდეს: რეგისტრაცია პრიორიტეტების მიხედვით, დადასტურებული საჭიროება, ორდერის მიღება. ამავდროულად, ნორმალიზებულია მოწოდებული შენობის საცხოვრებელი ფართი და კომერციული იჯარის შემთხვევაში, იგი განისაზღვრება მხოლოდ მხარეთა შეთანხმებით და ქირავდება კვადრატული მეტრის რაოდენობის შეზღუდვის გარეშე.

გარდა ამისა, სოციალური შრომითი ხელშეკრულება არ მოქმედებს, კომერციული შრომითი ხელშეკრულებისთვის ეს ერთ-ერთი აუცილებელი პირობაა. მოქმედი ვადით კომერციული საიჯარო ხელშეკრულება შეიძლება იყოს მოკლევადიანი, თუ იგი დადებულია 1 წელზე ნაკლები ვადით და გრძელვადიანი, როდესაც ეს ვადაა 1-დან 5 წლამდე. დაუშვებელია კომერციული შრომითი ხელშეკრულების ხანგრძლივობის მითითება, თუ იგი ეხება რაიმე პირობას ან მოვლენას, მაგალითად, ის შეიძლება დაიდოს შრომითი ხელშეკრულების ან ხელშეკრულების ხანგრძლივობის განმავლობაში. დამსაქმებლის ოჯახის წევრების კონცეფცია შენარჩუნებულია სოციალურ დასაქმებაში, კომერციული დასაქმების შემთხვევაში - საუბარია დამსაქმებელზე და მასთან მუდმივად მცხოვრებ მოქალაქეებზე.

გირჩევთ: