დასაქმების პერიოდში შეიძლება საჭირო გახდეს შრომითი ხელშეკრულების შეცვლა. ასეთი ცვლილებები შეიძლება ეხებოდეს ხელშეკრულების სხვადასხვა პირობებს და გამოწვეული იყოს სხვადასხვა მიზეზებით.
შრომითი ხელშეკრულების შესწორების პროცედურის საკითხის შესახებ, სპეციალისტთა მოსაზრებები გაიყო. ზოგი მიიჩნევს, რომ შრომითი ხელშეკრულების ისეთი ცვლილებები, როგორიცაა დასაქმებულის სახელი ან დამსაქმებლის მისამართი, უნდა განხორციელდეს სამუშაო წიგნის ცვლილებების ანალოგიით, ანუ ხელშეკრულების თავდაპირველ ტექსტში. სხვა ექსპერტების აზრით, აუცილებელია შრომითი ხელშეკრულების დამატებითი ხელშეკრულების დადება, რომელიც მიუთითებს ცვლილებებზე. ამავე დროს, როგორც პრაქტიკა გვიჩვენებს, ორივე ვარიანტი საკმაოდ მისაღებია.
რაც შეეხება ხელშეკრულების პირობების ასეთ ცვლილებებს, როგორც დასაქმებულის მოთხოვნით სხვა სამუშაოზე გადასვლას, მათი შემოღება დასაშვებია მხოლოდ მხარეთა შეთანხმებით.
თანამშრომელმა უნდა გასცეს შესაბამისი განცხადება, რომელშიც მითითებული იქნება მიზეზები, ცვლილებების ხასიათი და მათი შეტანის დრო. თუ დამსაქმებელი ეთანხმება დასაქმებულის მიერ შემოთავაზებულ ცვლილებებს, მხარეები ხელს აწერენ შრომითი ხელშეკრულების დამატებით ხელშეკრულებას. საჭიროების შემთხვევაში, დამსაქმებელი გასცემს შესაბამის ბრძანებას, აკეთებს ჩანაწერებს სამუშაო წიგნში და დასაქმებულის პირად ბარათში.
მნიშვნელოვანია აღინიშნოს, რომ არის შემთხვევები, როდესაც დამქირავებელს არ აქვს უფლება უარი თქვას დასაქმებულის მოთხოვნის დაკმაყოფილებაზე, შრომითი ხელშეკრულების პირობების შეცვლის შესახებ (რუსეთის ფედერაციის შრომის კოდექსის 93-ე მუხლი).
იმ შემთხვევებში, როდესაც დამსაქმებელი არის ხელშეკრულებაში ცვლილებების ინიციატორი, მან უნდა გასცეს შესაბამისი ბრძანება. ამგვარი ბრძანების საფუძველზე დასაქმებულს ეგზავნება წინადადება შრომითი ხელშეკრულებით ადრე განსაზღვრული პირობების შეცვლის შესახებ. თუ თანამშრომელი არ ეთანხმება დამსაქმებლის მიერ შემოთავაზებულ ცვლილებებს, შრომითი ხელშეკრულების პირობები იგივე რჩება.
დამსაქმებელს შეუძლია ცალმხრივად შეცვალოს შრომითი ხელშეკრულება, როდესაც ორგანიზაციული ან ტექნოლოგიური სამუშაო პირობები შეიცვლება (რუსეთის ფედერაციის შრომის კოდექსის 74-ე მუხლი). კანონით გათვალისწინებული არ არის ორგანიზაციული და ტექნოლოგიური სამუშაო პირობები. ეს მოიცავს, მაგალითად, სამუშაო ორგანიზაციის სხვადასხვა ფორმის დანერგვას, მენეჯმენტის სტრუქტურის, სამუშაოსა და დასვენების რეჟიმის ცვლილებებს, სახელფასო სისტემების ცვლილებას, ახალი წარმოების ტექნოლოგიების დანერგვას, სამუშაო ადგილების გაუმჯობესებას და ა.შ.
შრომითი ხელშეკრულების პირობების ცალმხრივი შეცვლის შემთხვევაში, დამსაქმებელმა უნდა დაიცვას გაფრთხილების პროცედურა, რომელიც გათვალისწინებულია რუსეთის ფედერაციის შრომის კოდექსით.
თუ დასაქმებული თანახმაა ვაკანტურ თანამდებობაზე გადაყვანაზე, დამსაქმებელმა უნდა დადოს დამატებითი ხელშეკრულება, გასცეს გადაცემის ბრძანება, გააკეთოს ჩანაწერები სამუშაო წიგნში და პირად ბარათში. წინააღმდეგ შემთხვევაში, შრომითი ხელშეკრულება წყდება ხელოვნების 1-ლი ნაწილის მე -7 პუნქტის შესაბამისად. რუსეთის ფედერაციის შრომის კოდექსის 77. ამ საფუძველზე სამსახურიდან გათავისუფლებისთანავე, დასაქმებულს ეძლევა გადასახადის ანაზღაურება ორი კვირის მოგების ოდენობით.
სამუშაო ადგილის შეცვლა ფორმდება დამატებითი ხელშეკრულებით. თანამდებობის სახელის შეცვლისას ცვლილებები შეიტანება აგრეთვე სამუშაო წიგნში და თანამშრომლის პირად ბარათში.
შრომითი ხელშეკრულების ვადის განმეორებით შეცვლა, უნდა გახსოვდეთ, რომ ის შეიძლება გადაიქცეს განუსაზღვრელ ვადაში, თუ ხელშეკრულების ვადის გასვლის შემდეგ შეიტანება ცვლილებები და ხელშეკრულების საერთო ხანგრძლივობა აღემატება ხუთ წელს.
