შვებულების მაქსიმალური ვადა საკუთარი ხარჯებით განისაზღვრება დასაქმებულსა და დამსაქმებელს შორის დადებული ხელშეკრულებით. ზოგიერთ შემთხვევაში, დამსაქმებელი ვალდებულია უზრუნველყოს ასეთი შვებულება, ამიტომ მაქსიმალური ხანგრძლივობა დადგენილია შრომის კანონმდებლობით.
როგორც წესი, დამსაქმებლის უფლებაა დაუშვას ანაზღაურებადი შვებულება. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, მენეჯერის თანხმობის არარსებობის შემთხვევაში, თანამშრომელს უბრალოდ არ შეუძლია ისარგებლოს ამ ტიპის შვებულებით. ამიტომ შრომითი კანონმდებლობა არ განსაზღვრავს დასვენების ამ ტიპის მინიმალურ და მაქსიმალურ ხანგრძლივობას, ამ საკითხის გადაწყვეტა შრომითი ხელშეკრულების მხარეების შეხედულებისამებრ დატოვებს. რუსეთის ფედერაციის შრომის კოდექსი 128-ე მუხლში შემოიფარგლება დასაქმებულისთვის შვებულების გაცემის შესაძლებლობის მითითებით, თუ არსებობს საფუძვლიანი მიზეზები. უფრო მეტიც, ამ პერიოდის ხანგრძლივობა განისაზღვრება მხარეთა შეთანხმებით. არსებობს მშრომელთა გარკვეული კატეგორიები, აგრეთვე ცხოვრებისეული სპეციფიკური გარემოებები, რომლებშიც კანონმდებლობა ავალდებულებს უზრუნველყოს შვებულების ანაზღაურება გარეშე დასაქმებულის მოთხოვნით.
როდის ადგენს კანონი შვებულების მაქსიმალურ ხანგრძლივობას?
შემთხვევები, როდესაც დამსაქმებელმა თავის თანამშრომლებს უნდა გასცეს შვებულება მათი ხარჯით, ასევე ჩამოთვლილია რუსეთის ფედერაციის შრომის კოდექსის 128-ე მუხლში. ვინაიდან ამ შემთხვევაში საუბარია მოვალეობაზე, კანონმდებლობა ნათლად ადგენს ასეთი დასვენების მაქსიმალურ ხანგრძლივობას. ამრიგად, უფროსი ვალდებულია ხელფასის გარეშე დამატებითი დასვენება მისცეს მომუშავე პენსიონერებს, მშობლებისა და სამხედრო მოსამსახურეების მეუღლეებს, პოლიციელებს, სხვა სტრუქტურებს, რომლებიც დაიღუპნენ მოვალეობის შესრულების დროს, მუშაობენ ინვალიდები, დიდი სამამულო ომის მონაწილეები. ვეტერანებისთვის ასეთი შვებულების მაქსიმალური ხანგრძლივობაა ოცდათხუთმეტი კალენდარული დღე წელიწადში, მომუშავე პენსიონერებისათვის - თოთხმეტი დღე, სამხედრო მოსამსახურეთა და სამართალდამცავი ორგანოების ნათესავებისთვის - თოთხმეტი დღე, შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირთათვის - სამოცი დღე.
სავალდებულო ანაზღაურებადი შვებულების სხვა შემთხვევები
ზოგჯერ დამსაქმებელი ვალდებულია უზრუნველყოს ანაზღაურებადი შვებულება, თუ დასაქმებულს არ აქვს სპეციალური სტატუსი. ამ შემთხვევაში ხდება დასაქმებულის ცხოვრებაში გარკვეული მოვლენის დადგომა, რაც დაკავშირებულია გრძელვადიან მოვლენებში მონაწილეობის აუცილებლობასთან. ასე რომ, ორგანიზაციები ვალდებულნი არიან საკუთარი ხარჯებით მისცენ შვებულება იმ თანამშრომლებს, რომლებსაც შვილი ჰყავთ, ახლო ნათესავი იღუპება და ქორწინება დარეგისტრირდება. ამ შემთხვევაში, გადაუხდელი დასვენების მაქსიმალური ხანგრძლივობაა ხუთი დღე.
