ლიდერი და ლიდერი. ჩვეული, ყოველდღიური გაგებით, ამ ორ ცნებას შორის მკაფიო განსხვავება არ არის. ამასთან, ლიდერს ყოველთვის არ აქვს ლიდერის თვისებები და გუნდს შეიძლება არასოდეს ენახოს აღიარებული ლიდერი ლიდერის სავარძელში. თუ ორივე თვისება ერთ ადამიანშია შერწყმული, მასზე დაქვემდებარებული გუნდის მუშაობა შეიძლება ძალიან ეფექტური იყოს.
ხელმძღვანელი არის ოფიციალური პირი. როგორც წესი, მას თანამდებობაზე ნიშნავს ზემდგომი, მაკონტროლებელი ორგანიზაცია და პასუხისმგებელია მისი ქვეშევრდომების მუშაობაზე. ლიდერი არის გუნდის ყველაზე ავტორიტეტული წევრი, არაოფიციალური ადამიანი, რომელსაც სპონტანურად აწინაურებენ.
ლიდერისთვის გუნდის წევრები არიან თანამშრომლები, კბილები, რომელთა მოვალეობაა დაკისრებული ამოცანის გარკვევა და დროულად შესრულება. მენეჯერისა და გუნდის ურთიერთობაში ემოციური კომპონენტი მინიმუმამდეა დაყვანილი. ის არის უფროსი, რომელიც არ არის დაინტერესებული რთულ ან არაკომუნიკაბელურ ადამიანებთან კარგი ურთიერთობების დამყარებით. ისინი შეიძლება იმყოფებოდნენ მის ქვეშევრდომებს შორის. კომუნიკაცია ხდება პრინციპის შესაბამისად: "დავალებული - გააკეთე ეს, შენგან სხვა არაფერია საჭირო".
ლიდერისთვის გუნდის წევრები კოლეგები არიან. მან კარგად იცის ყველას ძლიერი და სუსტი მხარეები, მისი სურვილები და საჭიროებები, იცის როგორ დაამყაროს ნორმალური ურთიერთობა ყველასთან და ააგებს მათ პატივისცემაზე. ამასთან, მას შეუძლია, ზოგჯერ მიდრეკილიც კი იყოს, კოლეგებთან მანიპულირება, მათი ემოციებისა და საკუთარი თავის პატივისცემის გამოყენება. ლიდერს შეუძლია შექმნას ურთიერთსაწინააღმდეგო გრძნობები თანამშრომლებში, სიყვარულიდან სიძულვილამდე.
ლიდერი იღებს დაქვემდებარებულთა პატივისცემას თავდაპირველად, როგორც კარიერულ კიბეზე დაკავებული ადგილის დამაგრებას. ლიდერს პატივს სცემენ პირადი თვისებების გამო, თუმცა ამას არ საჭიროებს.
მენეჯერი ცდილობს გამოიყენოს ძველი, აპრობირებული მეთოდები და დაგროვილი გამოცდილება თავის საქმიანობაში. მიზნის მისაღწევად, როგორც წესი, გამოიყენება "სტაფილოს და ჯოხის მეთოდი", ე.ი. სასჯელთა და ჯილდოების სისტემა. ჩვეულებრივ, პირველი ჭარბობს. ლიდერი ღიაა ახალი აღქმისთვის, მზად არის რისკზე წასასვლელად და პასუხისმგებელია გადაწყვეტილების მიღებაზე. მას შეუძლია ადამიანების შთაგონება პირადი მაგალითით და ცდილობს ყველას მაქსიმალური წვლილი შეიტანოს საერთო საქმეში.
ჯგუფის ხელმძღვანელს და ხელმძღვანელს შეუძლიათ ერთმანეთის მხარდაჭერა და ეს ხელს შეუწყობს გუნდის ეფექტურობის ამაღლებას. მაგრამ მათ ასევე შეუძლიათ კონფლიქტი. ამ შემთხვევაში, მათი გუნდის წევრებს შეუძლიათ მხოლოდ თანაგრძნობა.