ყველა ფსიქოლოგს უნდა გაუმკლავდეს ფსიქოლოგიური მოსაზრებების დაწერის პრაქტიკას. როგორც ასეთი, დასკვნას არ აქვს მკაცრი ფორმატი. მნიშვნელოვანია, რომ დასკვნა ობიექტურად ასახავს ადამიანის ფსიქოლოგიური მდგომარეობის სურათს და თითოეულ სპეციალისტს შეუძლია დამოუკიდებლად აირჩიოს პრეზენტაციის სტილი.
აუცილებელია
სახელმძღვანელოები ფსიქოდიაგნოსტიკისთვის
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
აღწერეთ პაციენტის ძირითადი პრეტენზიები ორიდან სამ წინადადებაში. საუბრის დასაწყისში მიეცით მისი ფსიქოლოგიური მდგომარეობის შეფასება. გააანალიზეთ მისი ყურადღებით, დაღლილობით, თუ რა შეფასებას აძლევს იგი თავად მის შესრულებას. ალბათ პაციენტი უჩივის თავის ზოგად ჯანმრთელობას. ეს ყველაფერი უნდა დაფიქსირდეს თქვენი დასკვნის პირველ პუნქტში.
ნაბიჯი 2
ანგარიშის მეორე ნაწილი დაუთმეთ აღწერილობას, თუ როგორ გაართვა თავი პაციენტმა დავალებებს, რომლებიც თქვენ მისცეს მას გამოკვლევის დროს. სწრაფად ასრულებს ისინი მათ, საჭიროა თუ არა ამის გაკეთება? დაინტერესებული იყო დავალებების შესრულებით? შეუძლია თუ არა თავად პაციენტს კრიტიკული დამოკიდებულება მის მუშაობას? რამდენად ადეკვატურია მისი შეფასება? დასკვნის ეს ნაწილი არ უნდა იყოს მოცულობითი. სამიდან ხუთი წინადადება.
ნაბიჯი 3
დეტალურად აღწერეთ პაციენტის მდგომარეობის კლინიკური სურათი. ჩამოთვალეთ ის ტექნიკა, რომელიც გამოიყენეთ თქვენს მუშაობაში. კონკრეტულად და დეტალურად აღწერეთ თქვენს მიერ მიღწეული შედეგები. დააკონკრეტეთ დეტალურად და მაგალითებით (კონკრეტული ფრაზები, მოქმედებების აღწერა), თუ როგორ მოიქცა სუბიექტი ამა თუ იმ შემთხვევაში. ეს ნაწილი უნდა წარმოადგენდეს ნაშრომებს, რომელთა ილუსტრირება კონკრეტული მაგალითებით შეგიძლიათ. ეს ნაწილი არის ყველაზე შინაარსიანი და მოცულობითი. თქვენი ანგარიშის ამ ნაწილის ერთ-ერთი ყველაზე მნიშვნელოვანი მახასიათებელია მისი ობიექტურობა.
ნაბიჯი 4
შეაჯამეთ თქვენი კვლევა. ჩამოთვალეთ რამდენიმე ძირითადი მახასიათებელი, რომელთა შემოწმებაც შეგიძლიათ მისცეს ადამიანს. ეს რეზიუმე არ უნდა შეიცავდეს დიაგნოზს, ამას ფსიქოლოგიური დასკვნა არ საჭიროებს. მხოლოდ რამდენიმე ძირითადი თეზისი, რომელთა გამოყენებით მომავალში შესაძლებელი იქნება დიაგნოზის დასმა.
