კანონი არის სპეციალური უფლებამოსილი ორგანოს მიერ დადგენილი პროცედურის შესაბამისად მიღებული დოკუმენტი, რომელიც შეიცავს ნორმებსა და ქცევის წესებს, რომლებიც არეგულირებენ სუბიექტებს შორის ურთიერთობას მათი საქმიანობის პროცესში.
კანონი არის ნორმატიული სამართლებრივი აქტი, რომელიც მიზნად ისახავს უმნიშვნელოვანესი ურთიერთობების მოწესრიგებას, რომლებიც წარმოიშობა საზოგადოების წევრების ურთიერთქმედებასა და მათ შორის სახელმწიფოში.
რუსეთის ფედერაციაში კანონის ძირითადი წყაროა ზუსტად ნორმატიული სამართლებრივი აქტი. ქვეყანაში მოქმედი მარეგულირებელი სამართლებრივი აქტების მთელი რიგი ქმნის ერთიან ურთიერთდაკავშირებულ სისტემას, რომელსაც კანონმდებლობა ეწოდება.
იურიდიული ძალის მიხედვით, გამოიყოფა შემდეგი სახის კანონები:
- კონსტიტუციური კანონები (ისინი ითვალისწინებენ სახელმწიფო და სოციალური სისტემის საფუძვლებს, ისინი წარმოადგენენ ქვეყანაში მოქმედი ყველა კანონმდებლობის საფუძველს);
- ფედერალური კანონები (ნორმატიული სამართლებრივი აქტები მიღებული კონსტიტუციური კანონების საფუძველზე, რომლებიც არეგულირებენ საზოგადოების სხვადასხვა ასპექტებს);
- საგნების კანონები (არეგულირებს იურიდიულ ურთიერთობებს სამართლის სუბიექტებს შორის იმ სფეროებში, რომლებიც არ რეგულირდება კონსტიტუციური და ფედერალური კანონებით, მიუთითეთ ისინი რეგიონის მახასიათებლებთან მიმართებაში).
სამოქმედო ტერიტორიის მიხედვით, არსებობს:
- ფედერალური კანონები (ისინი მოქმედებს მთელ ქვეყანაში);
- ფედერაციის სუბიექტების კანონები (მათ თავიანთი გავლენა აქვთ ფედერაციის ერთ საგანში, რომელშიც ისინი მიიღეს).
რუსეთის ფედერაციაში ფედერალური კანონები და ფედერაციის შემადგენელი ერთეულების კანონები ერთდროულად მოქმედებს. ისინი ერთად ქმნიან ჩვენი კანონმდებლობის სისტემას. ყველა კანონი სტრუქტურირებულია მკაცრად იერარქიულად, იურიდიული ძალის მიხედვით. ეს ნიშნავს, რომ დაბალი იურიდიული ძალის მქონე კანონები არ შეიძლება ეწინააღმდეგებოდეს უმაღლესი იურიდიული ძალის მქონე კანონებს და თუ მათ შორის კონფლიქტი გაჩნდება, ეს უკანასკნელი იმოქმედებს.
მოქმედების დროისათვის კანონები იყოფა:
- მუდმივი (მოქმედება ძალაში შესვლის მომენტიდან ოფიციალური გაუქმების მომენტამდე);
- დროებითი (კანონი შემოიფარგლება გარკვეული თარიღით ან მოვლენის დადგომით);
- საგანგებო სიტუაცია (ძალაში შედის, როდესაც ხდება გარკვეული მოვლენები და მათთან ერთად ერთდროულად მთავრდება).
