საგადასახადო ბაზა არის ობიექტი, საიდანაც ხდება გადასახადის გადახდა. მისი დადგენის წესი დამოკიდებულია გადასახადის სახეზე. მაგალითად, საშემოსავლო გადასახადი, ტრანსპორტი, ქონების გადასახადი, დღგ და ა.შ.
აუცილებელია
- - ინფორმაცია მიღებული შემოსავლის შესახებ;
- - ინფორმაცია მიღებული ხარჯების შესახებ;
- - საგადასახადო ბაზის დასადგენად საჭირო სხვა ინფორმაცია.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
პირადი საშემოსავლო გადასახადის საგადასახადო ბაზის დასადგენად, თვის განმავლობაში მიღებული ყველა შემოსავალი შეჯამებულია. ეს შეიძლება იყოს ხელფასები, პრემიები, ანაზღაურება სამოქალაქო სამართლის ხელშეკრულებებით და ა.შ. ისინი იბეგრება განაკვეთის 13% (რეზიდენტებისათვის) ან 30% არარეზიდენტებისათვის. გადასახადი გადაიხდება ყოველთვიურად, ხოლო დამსაქმებელი მოქმედებს როგორც საგადასახადო აგენტი. პირადი საშემოსავლო გადასახადი ასევე გადაიხდება სხვა შემოსავლებიდან. მაგალითად, უძრავი ქონების იჯარით გაცემა, უძრავი ქონების გაყიდვა, რომელიც 3 წელზე ნაკლები ხნის განმავლობაში ფლობდა და ა.შ. მიღებული დივიდენდებზე პირადი საშემოსავლო გადასახადის გადახდისას, გადასახადი გადაიხდება 9% -ით.
ნაბიჯი 2
საგადასახადო კანონი ითვალისწინებს გადასახადების შემცირების რამდენიმე ტიპს - პროფესიონალური (ინდივიდუალური მეწარმეებისათვის OSNO– ში), სტანდარტი (ბავშვებისთვის, მოსახლეობის გარკვეული ჯგუფებისათვის), ქონება (ბინის ყიდვისას) და სოციალური (მკურნალობის ან სწავლის ხარჯვისას)) საგადასახადო ბაზის გამოსათვლელად, მათი გათვალისწინებით, აუცილებელია გადასახადის გამოქვითვის თანხის დაკლება მიღებული შემოსავლის თანხიდან. ამრიგად, მცირდება გადასახადის ბაზა და გადახდილი პირადი საშემოსავლო გადასახადი.
ნაბიჯი 3
საგადასახადო კოდექსი ასევე განსაზღვრავს რეგიონალურ გადასახადებს, რომლებიც ფიზიკურმა პირებმა უნდა გადაიხადონ. ეს მოიცავს ქონების გადასახადს და ტრანსპორტის გადასახადს. ბინაზე გადასახადის გადახდის საფუძვლის დადგენისას აღებულია არა უძრავი ქონების ობიექტის საბაზრო ღირებულება, არამედ უძრავი ქონების ობიექტების მთლიანი სასაქონლო ღირებულება. შეცვლილი წესების თანახმად, 2014 წლიდან იგი გამრავლდება დეფლატორის კოეფიციენტზე. უმეტეს შემთხვევაში, გადასახადის ქვითარს ფედერალური საგადასახადო სამსახური აგზავნის, ამიტომ გადასახადის გადამხდელთა მხრიდან საკუთარი გათვლების გაკეთების საჭიროება აღარ არის.
ნაბიჯი 4
ავტომობილის ძრავის ძალა ცხენის ძალაში წარმოადგენს სატრანსპორტო გადასახადის საგადასახადო ბაზას. ინდივიდუალური გადასახადის გადამხდელები ასევე იხდიან გადასახადს ფედერალური საგადასახადო სამსახურისგან მიღებული შეტყობინების საფუძველზე.
ნაბიჯი 5
გადასახადის გადამხდელ-კომპანიებისა და ინდივიდუალური მეწარმეებისთვის გადასახადის ბაზა დამოკიდებულია მათ მიერ გამოყენებულ საგადასახადო რეჟიმში. მათთვის, ვინც გამარტივებულ საგადასახადო სისტემაშია, საგადასახადო ბაზა არის მიღებული შემოსავალი (გამარტივებული საგადასახადო სისტემისთვის - 6%), ან შემოსავალი მინუს ბიზნესის წარმოებასთან დაკავშირებული ხარჯები (გამარტივებული საგადასახადო სისტემისთვის - 15%). UTII– სთვის დასაბეგრი ბაზა განისაზღვრება, როგორც პოტენციური მომგებიანობა გამრავლებული ფიზიკური მაჩვენებლით და ფედერალური და რეგიონული კანონმდებლობით დადგენილი კოეფიციენტებით. პოტენციურად შესაძლო შემოსავალი ასევე მოქმედებს როგორც საგადასახადო ბაზა PSN– სთვისაც. OSNO– ზე მყოფი კომპანიებისთვის გადასახადი იხდიან მიღებულ მოგებაზე, ე.ი. განსხვავება შემოსავლებსა და ხარჯებს შორის.
ნაბიჯი 6
დღგ-ს გადასახადის ბაზის დადგენისას მხედველობაში მიიღება საქონლის ან მომსახურების რეალიზაციიდან მიღებული თანხა, ან რუსეთის ტერიტორიაზე იმპორტირებული საქონლის მთლიანი ღირებულება. ამავდროულად, ბიუჯეტში ირიცხება სხვაობა შემომავალი დღგ-ს ოდენობას შორის (რომელიც წარმოადგინეს მომწოდებლებმა ან კონტრაქტორებმა, რომელთაგანაც კომპანიამ შეიძინა საქონელი ან შეუკვეთა მომსახურება) და გამავალი დღგ-ს შორის.
