ჰუმანიტარული თვალსაზრისით,”ფუნქცია” გაგებულია, როგორც”როლი”, რომელსაც ესა თუ ის ელემენტი ასრულებს. შესაბამისად, კანონის ზოგადი თეორიის ფუნქციები გაგებულია, როგორც ამ იურიდიული მეცნიერების როლები.
ზოგადად, გამოირჩევა შემდეგი როლები:
1) მსოფლმხედველობა - სამართლის ზოგადი თეორია მოქმედებს, როგორც საფუძველი მსოფლმხედველობის, ანუ სამყაროს შესახებ ცოდნისა და შეხედულებების სისტემის ჩამოყალიბებისა.
2) მეთოდოლოგიური - კანონის ზოგადი თეორია მოქმედებს, როგორც მეთოდთა ერთობლიობა, რომელსაც შემდგომ იყენებენ სხვა იურიდიული დისციპლინები.
3) იდეოლოგიური - კანონის ზოგადი თეორიის დებულებები წარმოადგენს ბაზის ფორმირების საფუძველს და ემსახურება მსოფლმხედველობის ფორმირების საფუძველს.
4) ანალიტიკური - სამართლის ზოგადი თეორიის წყალობით, შესაძლებელია სხვადასხვა სახელმწიფო და იურიდიული ინსტიტუტების შედარება.
5) პროგნოზული - იმ შაბლონების შესწავლის წყალობით, რომელსაც სწავლობს სამართლის ზოგადი თეორია, მომავალში შესაძლებელია სახელმწიფოს და კანონის განვითარების პროგნოზირება.
6) საგანმანათლებლო - კანონის ზოგადი თეორია საშუალებას გაძლევთ შექმნათ აზრი საზოგადოებაში კანონის უზენაესობის შესახებ.
7) გამოყენებითი - კანონის ზოგადი თეორია ქმნის პირობებს თეორიული იდეების პრაქტიკაში განხორციელებისათვის.
ამასთან, სამართლის ზოგადი თეორიის ფუნქციები არ შემოიფარგლება მხოლოდ დასახელებებით. კანონის ზოგადი თეორიის დამატებითი ფუნქციებია ონტოლოგიური (სახელმწიფოს და კანონის შესწავლა ამჟამად), ეპისტემოლოგიური (სახელმწიფოს და კანონის გამოკვლევა), კონსტრუქციული (სახელმწიფოს და კანონის გაუმჯობესების ახალი იდეების შემუშავება) ინტეგრირება (ცოდნის ინტეგრირება, სპეციფიკური ცოდნა და შეხედულებები სისტემაში) და სხვა ფუნქციები.
