ნათესავის გარდაცვალების შემდეგ ქონების მემკვიდრეობა არის პროცედურა, რომელიც ნათლად არის განსაზღვრული კანონმდებლობაში. მის ალგორითმში ასეთი გარკვევა აუცილებელია მემკვიდრეობის პროცესში ყველა შესაძლო სიტუაციის გადასაჭრელად.
მემკვიდრეობის რიგის გაგება
რუსეთის ამჟამინდელი კანონმდებლობა ითვალისწინებს გარდაცვლილის ნათესავებს შორის მემკვიდრეობის განაწილების ორ მთავარ გზას - კანონით და ანდერძით. ამასთან, თუ მოქალაქის მიერ მისი სიცოცხლის განმავლობაში შედგენილი ანდერძი არ არსებობს, მისი ქონების განაწილების მხოლოდ ერთი ვარიანტია - კანონის თანახმად.
რუსეთის ფედერაციის სამოქალაქო კოდექსის 1141-ე მუხლი, რომელიც რეგისტრირებულია ჩვენი ქვეყნის კანონთა კოდექსში, 2001 წლის 26 ნოემბრის ნომერი 146-ФЗ- ით, ადგენს, რომ ასეთ სიტუაციაში ნათესავებს შორის ქონების დაყოფა ხორციელდება იმის მიხედვით, თუ რომელი სტრიქონი მემკვიდრეობის საკუთრებაშია თითოეული ადამიანი. ამავდროულად, მოქმედი კანონმდებლობით ჯამში გამოყოფილია მემკვიდრეობის რვა ხაზი. მხოლოდ ერთი რიგის წარმომადგენლებს შეუძლიათ ერთდროულად მოითხოვონ მემკვიდრეობა. ასე რომ, მაგალითად, თუ განმცხადებლებს შორის არიან პირველი ეტაპის მემკვიდრეები, მაშინ დარჩენილი ეტაპების წარმომადგენლებმა არ მიიღეს მიცვალებულის ქონება.
შვილიშვილების მემკვიდრეობა
ამრიგად, პირველი ეტაპის მემკვიდრეები, რუსეთის ფედერაციის სამოქალაქო კოდექსის 1142-ე მუხლის დებულებების თანახმად, არიან შვილები, მშობლები და გარდაცვლილი მოქალაქის ცოლი ან ქმარი. ამასთან, გარკვეულ სიტუაციებში, მემკვიდრეობის განაწილება შეიძლება განხორციელდეს ისე, რომ მას შვილიშვილები პირველ რიგში მიიღებენ.
კანონში ამ სიტუაციას წარმომადგენლობის უფლებით მემკვიდრეობა ეწოდება. ეს წარმოიშობა იმ შემთხვევაში, როდესაც პირველი რიგის ერთი ან რამდენიმე მემკვიდრე გარდაიცვალა ერთდროულად მოანდერძესთან ან მისი გარდაცვალებიდან ექვსი თვის განმავლობაში, ანუ იმ პერიოდის განმავლობაში, როდესაც მემკვიდრეობა ჯერ არ განიხილება ღია. ამ შემთხვევაში, მოქმედი კანონმდებლობის ერთდროული სიკვდილი არის სიკვდილი, რომელიც მოხდა იმავე დღეს.
ამ შემთხვევაში, მემკვიდრეობის მემკვიდრეები, რომლებიც დაიღუპნენ მითითებულ პერიოდში, იღებენ უფლებას მიიღონ მამკვიდრებლის ქონება. მაგალითად, თუ მოანდერძის ვაჟი ან ქალიშვილი ასეთი მემკვიდრე აღმოჩნდა, მაშინ მისმა შვილებმა, ანუ გარდაცვლილი მოქალაქის შვილიშვილებმა მიიღეს შესაძლებლობა მიიღონ თავისი ქონება წარმომადგენლობის უფლებით. უფრო მეტიც, მთლიანი თანხა, რაც მის ვაჟს ან ქალიშვილს უნდა მიეღოთ, თანაბრად იყოფა მის შვილებზე.
ამასთან, ამავე დროს, თუ ასეთ ვაჟს ან ქალიშვილს ამა თუ იმ მიზეზით ჩამოერთვა მემკვიდრეობის უფლება, მისი შვილები ასევე არ მიიღებენ ასეთ უფლებას მისი გარდაცვალების შემთხვევაში. მაგალითად, მემკვიდრეობის უფლების ჩამორთმევა შეიძლება განპირობებული იყოს იმით, რომ გარდაცვლილის ვაჟი ან ქალიშვილი უღირს მემკვიდრეებად ცნო ან თავად მამკვიდრებელმა ჩამოართვა მემკვიდრეობა.
