მორალური ზიანის ანაზღაურების მოთხოვნით საჩივრის შეტანისას მრავალი მტკიცებულება შეიძლება დადგინდეს როგორც მითითებული ზიანის მიყენების ფაქტის დადგენის, ისე მისი კომპენსაციის ოდენობის დასადგენად.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
”მორალური ზიანის” ცნება ნახსენებია რუსეთის ფედერაციის სხვადასხვა საკანონმდებლო აქტებში. ამრიგად, რუსეთის ფედერაციის სამოქალაქო კოდექსის 151-ე მუხლი ადგენს, რომ მორალური ზიანი არის ფიზიკური ან ფსიქიკური ტანჯვა, გამოწვეული ქმედებებით, რომლებიც არღვევს პირად არაქონებრივ უფლებებს ან ხელყოფს მოქალაქის სხვა არამატერიალურ სარგებელს.
სასამართლოსთვის მორალური ზიანის ანაზღაურების მოთხოვნით საჭიროა დამტკიცდეს მორალური და ფიზიკური ტანჯვის გამომწვევი ფაქტი, ზიანის მიყენების ბრალეულობა, აგრეთვე მიზეზობრივი კავშირი გამყენებლის მოქმედებასა და ზიანს შორის. რომ წარმოიშვა.
ნაბიჯი 2
მორალური ზიანის ანაზღაურების შემთხვევაში, ხელოვნებით გათვალისწინებული მტკიცებულების ყველა საშუალება. რუსეთის ფედერაციის სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის 55: მხარეთა და მესამე პირთა განმარტებები, მოწმეების ჩვენებები, წერილობითი და მასალები, საექსპერტო დასკვნები.
ყველა მტკიცებულება უნდა აკმაყოფილებდეს შესაბამისობისა და დასაშვებობის მოთხოვნებს.
ნაბიჯი 3
ფიზიკური ტანჯვის მიყენების ფაქტი, რაც იწვევს შრომისუუნარობას, ინვალიდობას და ა.შ., სასამართლოები, როგორც წესი, აღიარებენ როგორც მორალური ზიანის მიყენების უდავო მტკიცებულებას. ამ შემთხვევაში, ეს დასტურდება საავადმყოფოს, სასწრაფო სამედიცინო დახმარების სამსახურის, სამედიცინო ისტორიიდან ამონაწერების, ადმინისტრაციული სამართალდარღვევის ოქმის, მოსარჩელის განმარტებებით, სამედიცინო შემოწმების აქტით და სასამართლო ექსპერტიზის დასკვნებით.
ამ შემთხვევაში, სასამართლო იქიდან გამომდინარეობს, რომ რაც უფრო სერიოზულია ჯანმრთელობისთვის ზიანი, მით უფრო მძიმე ფიზიკური ტანჯვა განიცდის დაზარალებულს.
ფიზიკური ტანჯვის სახით არამატერიალური ზიანის დამტკიცებისას აუცილებელია სასამართლო დარწმუნდეს, რომ განმცხადებელმა განიცადა ძლიერი ფიზიკური ტკივილი, რაც დასტურდება დოკუმენტური მტკიცებულებებით ან მოწმის ჩვენებით.
ნაბიჯი 4
როდესაც მოსარჩელის მიმართ ჩადენილია სისხლის სამართლის დანაშაული ადამიანის სიცოცხლისა და ჯანმრთელობის სფეროში, მორალური ზიანი ექვემდებარება ანაზღაურებას კანონის შესაბამისად.
ნაბიჯი 5
ცილისწამებასთან და შეურაცხყოფასთან დაკავშირებით მორალური ზიანის მტკიცებულება შეიძლება იყოს ჩვენება, აუდიო და ვიდეოჩანაწერები ან წერილობითი დოკუმენტი, თუ შეურაცხყოფა წერილობითი ფორმით გამოიხატება.
ნაბიჯი 6
მატერიალური ზიანის მიყენებისას, მაგალითად, ნივთის მოპარვისას, ეს არ არის ძვირი, მაგრამ მსხვერპლისთვის მისი მნიშვნელობიდან გამომდინარე, შესაძლებელია დადასტურდეს მორალური ზიანის მიყენება და კომპენსაციის ოდენობის დასაბუთება მტკიცებულების შემთხვევაში. სასამართლოს წარუდგენს, რომ პირმა მიმართა ფსიქოლოგს დახმარებისთვის, ფსიქიატრს, სამედიცინო დაწესებულებებს ჯანმრთელობის დარღვევის საჩივრებით.
ამასთან, საავადმყოფოდან მოწმობა მკურნალობის შესახებ ჯერ არ მიუთითებს მორალური ტრავმის არსებობაზე. აუცილებელია მიზეზობრივი კავშირის დამტკიცება მოვლენასა და მიყენებულ ზიანს შორის. ასეთ შემთხვევებში უნდა დარწმუნდეთ, რომ სამედიცინო სერთიფიკატებში მითითებული უნდა იყოს ჯანმრთელობის დარღვევის მიზეზი - მორალური ზიანის მიყენების ფაქტი, ანუ გამოცდილი მოვლენის გამო წარმოიშვა ჯანმრთელობის პრობლემები. აუცილებელია ექიმების ყურადღება მიიპყროთ, მაგალითად, ძილის დაკარგვაზე, მუდმივ შფოთვაზე და ვუთხრათ, რა არის ასეთი შფოთვის მიზეზი.
ცუდი ჯანმრთელობა, მადის დაქვეითება, აპათია, ნერვიულობა, დეპრესია ძლიერი გრძნობების მტკიცებულებაა.
ნაბიჯი 7
უკანონო ნასამართლობის, დევნის, აღკვეთის ღონისძიების სახით პატიმრობის გამოყენების ან ადმინისტრაციული სახდელის დაკისრების შემთხვევაში დაკავების ან გამასწორებელი სამუშაოების შემთხვევაში, მორალური ზიანის მტკიცებულება უკვე სასამართლოს გამამართლებელი განაჩენია, სისხლის სამართლის საქმე განთავისუფლების საფუძვლით და ა.შ..დ.
ნაბიჯი 8
ახლობლის დაკარგვის შემთხვევაში აუცილებელია დაამტკიცოს ოჯახური კავშირების სიახლოვე, განმცხადებელსა და გარდაცვლილ ნათესავს შორის ურთიერთობის ხასიათი, ცხოვრობდნენ თუ არა ისინი ერთად, ჰქონდათ თუ არა საერთო საოჯახო მეურნეობა, ჰქონდათ თუ არა საერთო ინტერესები, მეგობრები, რამდენად ხშირად ხედავდნენ ერთმანეთს და ა.შ.
ნაბიჯი 9
მორალური ზიანის მიყენებას მოწმობს აქტიური სოციალური ცხოვრების გაგრძელების შეუძლებლობა, ოჯახური და სამედიცინო საიდუმლოებების გამჟღავნება, არასწორი ინფორმაციის გავრცელება მოქალაქის პატივის, ღირსების ან საქმიანი რეპუტაციის დისკრედიტაციისთვის.
