ხელშეკრულება შეიძლება ჩაითვალოს ხელშეკრულება ნებაყოფლობით საფუძველზე სამოქალაქო სამართლის სუბიექტის ორ და მეტ პირს შორის. ასეთი შეთანხმების საგანია ხელშეკრულების მხარეებს შორის ვალდებულებების წარმოშობა ერთმანეთთან მიმართებაში.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
რუსეთის ფედერაციის სამოქალაქო კოდექსი ითვალისწინებს უამრავ სხვადასხვა სახის კონტრაქტს, მაგრამ ამავე დროს იგი მიუთითებს იმაზე, რომ მათი ჯიშების ჩამონათვალს არ შეიძლება ამომწურავი ეწოდოს. თანამედროვე ეკონომიკისა და საბაზრო ურთიერთობების განვითარება არ დგას, ამიტომ თანამედროვე კანონმდებლობაში შეიძლება გამოჩნდეს ახალი ტიპის კონტრაქტები. ამასთან, ისინი არ უნდა ეწინააღმდეგებოდნენ სამოქალაქო სამართლის პრინციპებსა და რუსეთის ფედერაციის კანონმდებლობას და მათი საგანი არ უნდა გახდეს სამოქალაქო სამართლის მიმოქცევიდან ამოღებული ან შეზღუდული ობიექტები და საგნები.
ნაბიჯი 2
თანამედროვე სამოქალაქო სამართალში არსებობს ხელშეკრულებათა ტიპების რამდენიმე კლასიფიკაცია. ყველაზე გავრცელებულს შეიძლება ეწოდოს კლასიფიკაცია იურიდიული ფოკუსის მიხედვით. მისივე თქმით, ყველა ხელშეკრულება იყოფა საბოლოო და წინასწარი. მათი მთავარი განსხვავება იმაშია, რომ წინასწარი შეთანხმება არის ხელშეკრულების მხარეების წინასწარი შეთანხმება იმის თაობაზე, თუ რა, როგორ და რა ვითარებაში დაიდება სამომავლო სამოქალაქო სამართლის ხელშეკრულება. ეს არ ითვალისწინებს რაიმე სამართლებრივი ვალდებულებების წარმოშობას და არ ატარებს ქონებრივ ხასიათს. მას აქვს განსხვავებული, სავალდებულო ხასიათი, ვინაიდან ის მხარეებს აიძულებს მომავალში დადონ ხელშეკრულება. საბოლოო, ე.ი. მთავარი შეთანხმება არეგულირებს მატერიალური საქონლის სფეროში სამართლებრივი ურთიერთობების წარმოქმნას და სამოქალაქო ვალდებულებების წარმოშობას.
ნაბიჯი 3
ასევე არსებობს კლასიფიკაცია ცალმხრივ და ურთიერთსავალდებულო ხელშეკრულებებში. ცალმხრივი შეთანხმება, როგორც სახელი გულისხმობს, გულისხმობს ვალდებულებების წარმოშობას მხოლოდ სამართლებრივი ურთიერთობის ერთი მხარისთვის, ხოლო მეორე მხოლოდ სამოქალაქო უფლებების მატარებელია.
ნაბიჯი 4
კომპენსაციის საფუძველზე არსებობს განსხვავება უსასყიდლო და კომპენსაციურ სახელშეკრულებო ურთიერთობებს შორის. კომპენსაციის ხელშეკრულება თავისთავად გულისხმობს ერთი მხარის ქონებრივ ვალდებულებებს, რაც პროვოცირებად ფაქტორს წარმოადგენს იგივე ხასიათის ურთიერთვალდებულებების წარმოშობისთვის. ასეთი ხელშეკრულების ყველაზე ნათელი მაგალითია ნასყიდობის ხელშეკრულება. ანაზღაურებადი ხელშეკრულება არის ხელშეკრულება, რომლის თანახმად, სამართლებრივი ურთიერთობების მხოლოდ ერთი მხარე იტვირთება ქონებრივი ვალდებულებებით.
ნაბიჯი 5
ხელშეკრულების დადების საფუძველზე, ისინი სავალდებულო და უფასოა. სავალდებულო ხელშეკრულებები ერთ – ერთი მხარის მიერ ვალდებულებების ერთგვარ „დაკისრებას“გულისხმობს, ხოლო უფასო ხელშეკრულებებში ორივე მხარეს მოქმედების შეუზღუდავი თავისუფლება აქვს.
