იმისათვის, რომ ლეგალურად ჩაერთოს სამეწარმეო საქმიანობაში რუსეთის ფედერაციის ტერიტორიაზე, ინდივიდმა უნდა მიიღოს ინდივიდუალური მეწარმის სტატუსი. რა პასუხისმგებლობას აკისრებს იგი თავის ვალდებულებებზე?
წარმატებული ბიზნეს იდეის განსახიერება მოითხოვს არა მხოლოდ საწყისი რესურსების ხელმისაწვდომობას კაპიტალისა და შრომის სახით, არამედ ამ იდეის ინიციატორის სტატუსის სწორად დარეგისტრირებას. ჩვენს ქვეყანაში სამეწარმეო საქმიანობით დაკავების უფლების ლეგალურად მოპოვების ერთ-ერთი მარტივი გზაა ინდივიდუალური მეწარმის სტატუსის მოპოვება. მისი მოპოვებისა და ინდივიდუალურ მეწარმედ მუშაობის პროცედურა ზოგიერთ ასპექტში გაცილებით მარტივია, ვიდრე ბიზნესის წარმოების სხვა ორგანიზაციული და იურიდიული ფორმები. ამასთან, ამ სიმარტივეს აქვს თავისი უარყოფითი მხარე.
ინდივიდუალური მეწარმის პასუხისმგებლობა
ერთ-ერთი მთავარი პუნქტი, რომელიც აღელვებს მოქალაქეებს, რომლებიც ფიქრობენ ინდივიდუალური მეწარმედ დარეგისტრირების შესაძლებლობაზე, არის პასუხისმგებლობის ოდენობა, რომელსაც ასეთი ბიზნესმენი აკისრებს თავის ვალდებულებებს. ასე რომ, რუსეთის ფედერაციის სამოქალაქო კოდექსის 1-ლი ნაწილის 24-ე მუხლი, რომელიც რეგისტრირებულია ჩვენი ქვეყნის კანონთა კოდექსში, 1994 წლის 30 ნოემბრის ნომერ 51-FZ- ით, ადგენს, რომ ინდივიდუალური მეწარმე პასუხისმგებელია თავის ვალდებულებებზე მთელი თანხით. მის საკუთრებაში არსებული ქონების. ამრიგად, თუ დამწყები ბიზნესმენის ეკონომიკური გაანგარიშება არასწორი იყო და მოგება, რომელსაც იგი იმედოვნებდა, არ აკმაყოფილებდა მის მოლოდინს, მას შეიძლება მოუწიოს, მაგალითად, გამქირავებელს გადაუხადოს მაღაზიის შენობა ნაგებობების გაყიდვის გზით. კერძო საკუთრება.
ინდივიდუალური მეწარმის ქონებაზე ჯარიმების დაწესების შეზღუდვები
ამავდროულად, ამგვარი მკაცრი ზომების გამოყენების შესაძლებლობის ანალიზისას ინდივიდუალურმა მეწარმემ უნდა გაითვალისწინოს რუსეთის ფედერაციის სამოქალაქო კოდექსის 1-ლი ნაწილის 24-ე მუხლში მოცემული დამატებითი დებულება. იგი, კერძოდ, აღნიშნავს, რომ მოქმედი კანონმდებლობა ადგენს მეწარმის კუთვნილ ობიექტთა, ნივთებსა და ძვირფასეულობათა ჩამონათვალს, რომელზეც აკრძალულია ჯარიმის დაწესება. ასეთი ქონების სრული ჩამონათვალი მოცემულია რუსეთის ფედერაციის სამოქალაქო საპროცესო კოდექსის 446-ე მუხლის 1-ლი პუნქტში, რომელსაც აქვს 2002 წლის 14 ნოემბრის ნომერი 138-FZ. მაგალითად, ასეთ ნივთებსა და საგნებში შედის მხოლოდ საცხოვრებელი, პირადი ნივთები, ინსტრუმენტები, რომლებიც აუცილებელია პროფესიული საქმიანობის განსახორციელებლად და სხვა საკუთრება. ამასთან, ძვირადღირებული საქონელი, სამკაულები და მსგავსი ძვირადღირებული საგნები ამ კატეგორიაში არ შეიძლება კლასიფიცირდეს, მაშინაც კი, თუ ისინი მოქალაქის პირად გამოყენებას იყენებენ.
