საკუთრება, როგორც ეკონომიკური კატეგორია, ემყარება შემდეგ ელემენტებს: ობიექტის შემადგენლობა, საგნის შემადგენლობა და საგნებს შორის ურთიერთობის სისტემა. ეს წერტილები მთავარია.
ქონების ობიექტის შემადგენლობა
ქონება ხასიათდება როგორც ურთიერთობა ადამიანებს შორის შედეგების მიკუთვნების საფუძველზე და წარმოების პირობები. ამ კონცეფციის უფრო ფართო განმარტება გულისხმობს საწარმოო ურთიერთობების სისტემას, რომელიც ვითარდება წარმოების საშუალებების განაწილების, მოხმარებისა და გაცვლის პროცესში.
საკუთრება, როგორც ეკონომიკური კატეგორია, მოიცავს ობიექტის შემადგენლობას. მისი ობიექტები, პირველ რიგში, სოციალური სიმდიდრის მატერიალური ელემენტებია. პროდუქტის საკუთრების ტიპი დამოკიდებულია იმაზე, თუ ვინ ფლობს წარმოების საშუალებებს. ობიექტი არის ქონებრივი ურთიერთობების პასიური მხარე, რომელიც მოქმედებს როგორც სულიერი, ინტელექტუალური და სხვა ღირებულებებით, ასევე საკუთრების ფორმით.
საკუთრების საგნის სტრუქტურა
საკუთრების საგანი არის აქტიური პირი, რომელიც მოქმედებს საკუთრების ურთიერთობებში. მას აქვს ობიექტების საკუთრება. საგნები შეიძლება იყოს ადამიანთა კოლექტივი, ცალკეული პიროვნება და მთლიანობაში საზოგადოება.
საგნობრივი ურთიერთობების სისტემა
საგნებს შორის ურთიერთობა წარმოიქმნება ორ შემთხვევაში. ჯერ ერთი, როდესაც დგება არსებული ქონების დაყოფის დრო, და მეორეც, როდესაც საჭირო ხდება საკუთრების ახალი ფორმის შექმნა. საგნისა და ობიექტის დაკავშირების გზა გვიჩვენებს, თუ როგორ აცნობიერებს პირველი მესაკუთრის პოზიციას. ამ შემთხვევაში მნიშვნელოვან როლს ასრულებს ისეთი ცნება, როგორიცაა ობიექტების საკუთრება, რაც გაგებულია როგორც საკუთრების ძირითადი ფორმა, ლეგალიზებული და დოკუმენტირებული. არსებითად, ეს არის ობიექტის ნამდვილი საკუთრება.
ობიექტის გამოყენება მისი გამოყენება კონკრეტული მიზნისთვის, მომხმარებლის შეხედულებისამებრ. იმ შემთხვევაში, თუ მას არ აქვს ობიექტის განკარგვის უფლება, მას შეუძლია გააცნობიეროს გამოყენების ურთიერთობები კონკრეტულ პერიოდში, საკუთრების პირდაპირი სუბიექტის მიერ შექმნილი პირობების გათვალისწინებით.
დღეს საგნისა და ობიექტის ურთიერთმიმართების გამოხატვის ყველაზე გავრცელებული გზა არის ბრძანება. განკარგვის ძალა საშუალებას აძლევს სუბიექტს დაადგინოს მესაკუთრის უფლებამოსილება შემოწირულობის, გაყიდვისა და საიჯარო ოპერაციების განსახორციელებლად. ამრიგად, საკუთრება, როგორც ეკონომიკური კატეგორია, ემყარება სუბიექტებსა და ობიექტებს შორის მჭიდრო ურთიერთობებს, რაც მნიშვნელოვან როლს ასრულებს როგორც ცალკეული რეგიონების, ისე მთლიანად ქვეყნის ეკონომიკურ განვითარებაში.