უმუშევრობა გაგებულია, როგორც სოციალურ-ეკონომიკური ფენომენი, რომელსაც ახასიათებს უმუშევრობა ეკონომიკურად აქტიურ მოსახლეობაში. ქვეყნის ეკონომიკურად აქტიური მოსახლეობის სრული დასაქმება შეიძლება, მხოლოდ თეორიულად ან მკაცრად ფესვგადგმული სამეთაურო-ადმინისტრაციული სისტემის მქონე სახელმწიფოებში იყოს. სინამდვილეში, მსოფლიოს თითქმის ყველა ქვეყანას აქვს გარკვეული დონის უმუშევრობა.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
შრომის საერთაშორისო ორგანიზაციის ტერმინოლოგიის თანახმად, 10-დან 72 წლამდე ადამიანი უმუშევრად აღიარებულია, თუ სამი პირობაა შესრულებული: ის უმუშევარია, სამსახურის ძიების პროცესშია და მზად არის სამუშაოს დასაწყებად. რუსეთში მოქალაქეებს აღიარებენ უმუშევრად იმავე პირობებში, ასაკისთვის მორგებული: 15 წლიდან.
ნაბიჯი 2
უმუშევრობის დონის დასადგენად იცოდეთ, რომ ამ კონცეფციის რამდენიმე განმარტება არსებობს:
- უმუშევართა თანაფარდობა რეგისტრირებულ მუშაკთა და დასაქმებულთა საერთო რაოდენობასთან;
- მაკროეკონომიკური მაჩვენებელი, რომელიც ახასიათებს უმუშევართა რაოდენობის თანაფარდობას მთლიანი სამუშაო ძალისაგან;
- უმუშევართა პროცენტი სამოქალაქო შრომის საერთო რაოდენობაში და ა.შ.
ნაბიჯი 3
შესაბამისად, დაადგინეთ უმუშევრობის დონე ძალიან მარტივი ფორმულის გამოყენებით: უმუშევართა თანაფარდობა ქვეყნის მთლიანი შრომითი ასაკის მოსახლეობასთან.
ნაბიჯი 4
შეიტყვეთ სამუშაო ასაკის მოსახლეობის საერთო რაოდენობა, მაგალითად, ფედერალური სახელმწიფო სტატისტიკის სამსახურის ვებ – გვერდზე. იმავე ადგილზე გაეცანით ქვეყანაში უმუშევართა რაოდენობას და გააკეთეთ გაანგარიშება.
ნაბიჯი 5
კონკრეტულ ინდუსტრიაში დონის დასადგენად აუცილებელია სტატისტიკური კვლევის ჩატარება და ამ ინდუსტრიაში სპეციალიზირებული უმუშევარი შრომისუნარიანი მოქალაქეების რაოდენობის დადგენა. შემდეგ ეს რიცხვი გაყავით იმ მოქალაქეთა საერთო რაოდენობაზე, რომლებიც მუშაობენ და შეიძლება მუშაობდნენ ინდუსტრიაში.
ნაბიჯი 6
უმუშევრობის დონის დადგენისას გახსოვდეთ, რომ მას აქვს რამდენიმე სახეობა: იძულებითი, რეგისტრირებული, სტრუქტურული, ფარული და ნებაყოფლობითიც კი. ოფიციალური მონაცემების გამოყენებით მიიღებთ უმუშევრობის ოფიციალურ მაჩვენებელს.
