ქონება არა მხოლოდ ცალკეული ეკონომიკური კატეგორიაა, არამედ ეკონომიკური მენეჯმენტის საფუძველია, რაც ქვეყნის ისტორიიდან კარგად ჩანს. ამ მხრივ მნიშვნელოვანია ორი პუნქტის ყურადღება: საკუთრების უფლების არსი და ბიზნეს სამართლის სუბიექტები.
საკუთრების არსი
ქონება შეიძლება შეფასდეს, როგორც მხოლოდ საკუთრება. სინამდვილეში, ეს არის ეკონომიკური ურთიერთობა, რომელიც ექვემდებარება იურიდიულ ფორმალიზაციას. ამ თვალსაზრისით შეიძლება ვისაუბროთ საკუთრებაზე, როგორც მენეჯმენტის საფუძვლად, ვინაიდან ადამიანი, რომელმაც მიიღო რაღაცის საკუთრების უფლება, ხდება მისი მფლობელი და ამით საკუთარ თავზე აიღებს მის საკუთრებაში არსებული ნივთების შენარჩუნების ტვირთი. სახელმწიფო თავად აკისრებს პასუხისმგებლობას მფლობელებს, თუ ჩათვლის, რომ ისინი აფასებენ მათთვის მინდობილ ეკონომიკურ კანონს.
განსაკუთრებით აქტუალურია პრობლემები, რომლებიც დაკავშირებულია ეკონომიკური ქონების ურთიერთობების მოწესრიგებასთან ერთად, ეროვნული ეკონომიკის მართვის ეფექტურობასთან ერთად. მრავალი საბაზრო რეფორმის განმავლობაში, რევოლუცია მოხდა ქონებრივ ურთიერთობათა სისტემაში, რამაც გავლენა მოახდინა ეკონომიკური მენეჯმენტის მიმართულებაზე. ამიტომ, დღეს საკუთრების უფლება ნიშნავს, რომ მესაკუთრეს აქვს ყველა უფლებამოსილება განახორციელოს ნებისმიერი ქმედება მისთვის მინიჭებულ ქონებასთან დაკავშირებით, რაც არ ეწინააღმდეგება არსებულ კანონმდებლობას.
საკუთრება, როგორც მართვის საფუძველი, მოიცავს უფლებამოსილების სამეულს. პირველი, ეს არის საკუთრება, ანუ საკუთრების ფლობის სამართლებრივი საფუძველი. მეორეც, ეს არის ქონების ეკონომიკური გამოყენების შესაძლებლობა, რომ იქიდან საჭირო თვისებები ამოვიღოთ. მესამე, ეს არის ბრძანება, ანუ ქონების სამართლებრივი მომავლის განსაზღვრა მისი მდგომარეობისა და საკუთრების შეცვლით.
ბიზნეს სუბიექტები
ბიზნეს სამართლის სუბიექტებია მუნიციპალური და სახელმწიფო საწარმოები. ქონება, რომელიც მათ აქვთ, არ შეიძლება დაიყოს აქციებად, წილებად და ა.შ. თუ ქონება გადაეცემა უნიტარულ საწარმოს, იგი წყვეტს მესაკუთრის საკუთრებას. ამავდროულად, ხელშეკრულების თანახმად, არა მფლობელს შეიძლება მიეწოდოს განკარგვის ზოგიერთი ვარიანტი. ეკონომიკური მენეჯმენტის სუბიექტებს აქვთ განკარგვის უფლება და მოიჯარეს აქვს შეზღუდული განკარგვის უფლებები.
როგორც ხედავთ, ქონება, როგორც მენეჯმენტის საფუძველი, მოიცავს შესაბამისი სუბიექტების არსებობას, რომლებიც დაკავებულნი არიან საკუთრებაში არსებული ქონების განვითარებით. მათ უფლება აქვთ დროებითი სარგებლობისთვის სხვა პირებს გადასცენ. ამგვარი ბრძანებები საშუალებას იძლევა ქონებრივი ურთიერთობების განვითარება ეკონომიკურ დონეზე, წვლილი შეიტანონ ცალკეული რეგიონების და მთლიანად ქვეყნის განვითარებაში.
