ჯანმრთელობის განზრახვით ან ვნების პირობებში საშუალო ზიანის მიყენებისთვის, სასჯელი შეიძლება დაწესდეს თავისუფლების აღკვეთის, თავისუფლების შეზღუდვის, სავალდებულო ან გამასწორებელი შრომის ფორმით. საკვალიფიკაციო ნიშნების არსებობის შემთხვევაში, სასჯელი მნიშვნელოვნად მკაცრდება.
სისხლის სამართლის კანონმდებლობა დანაშაულად აღიარებს ჯანმრთელობის საშუალო ზიანის მიყენებას მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ მითითებული ქმედება ჩადენილია განზრახ ან ვნების მდგომარეობაში. ამავე დროს, ეს დანაშაული სერიოზულია, ვინაიდან ის იწვევს ჯანმრთელობის გრძელვადიან აშლილობას, ინვალიდობას. სწორედ ამიტომ შეიძლება დაეკისროს მას სასჯელი, რომელიც უკავშირდება გარკვეულ ვადებში თავისუფალ პატიმრობას. თუ ადგილი აქვს ჯანმრთელობისთვის საშუალო ზიანის ჩვეულებრივ მიყენებას ყოველგვარი საკვალიფიკაციო ნიშნების გარეშე, მაშინ სასამართლომ შეიძლება დააკისროს თავისუფლების აღკვეთა ან შეზღუდვა, იძულებითი შრომა. ყველა შემთხვევაში, შესაბამისი სასჯელის ვადა იქნება სამ წლამდე. კიდევ ერთი ალტერნატივაა ბრალდებულის დაპატიმრება ექვს თვემდე ვადით.
როდის შეიძლება დაწესდეს უფრო მკაცრი სასჯელი?
ადამიანის ჯანმრთელობისთვის საშუალო ზიანის განზრახ მიყენებაზე პასუხისმგებლობის ხარისხი შეიძლება გაიზარდოს იმ შემთხვევაში, თუ ქმედების ჩადენისას დამატებითი ნიშნები გამოვლინდება. ასეთი ნიშნები შეიძლება იყოს ასეთი ზიანის მიყენება ორი ადამიანისთვის, უფრო მეტი ადამიანისთვის, მცირეწლოვანი ან უმწეო მსხვერპლისთვის, ხულიგნური მოტივების არსებობა, დანაშაულის ჩადენა, როგორც ადრე შეთქმული პირების ჯგუფში, სხვა გარემოებები ამ შემთხვევაში პასუხისმგებლობის ერთადერთი შესაძლო სახეა ნამდვილი თავისუფლების აღკვეთა, რაც ხუთ წლამდეა. არ არის მინიჭებული სასჯელის ალტერნატიული, მსუბუქი ტიპები საკვალიფიკაციო ნიშნების არსებობის შემთხვევაში.
რა სასჯელი მოჰყვება ვნების მდგომარეობის დადგენისას?
თუ ჯანმრთელობისთვის საშუალო ზიანს მიაყენებს ბრალდებული, რომელიც დანაშაულის ჩადენის დროს, ძლიერი მსხვერპლის ნებისმიერი მოქმედების გამო იყო ძლიერი ემოციური აღგზნება (ვნება), მაშინ სასჯელი მნიშვნელოვნად შერბილებულია. ვნების მდგომარეობა დგინდება მოწმის ჩვენების, სამედიცინო გამოკვლევების და სხვა მტკიცებულებების საფუძველზე. ამ შემთხვევაში დამნაშავე პირს შეიძლება დაენიშნოს თავისუფლების აღკვეთა, გამასწორებელი სამუშაო, იძულებითი შრომა, თავისუფლების შეზღუდვა. პასუხისმგებლობის თითოეული სახეობის ვადა არ უნდა აღემატებოდეს ორ წელს და სასამართლო დამოუკიდებლად განსაზღვრავს კონკრეტულ სასჯელს, იმის გათვალისწინებით, თუ რა ვითარებაში მოხდა დანაშაული.
