ლეგიტიმური ლათინურიდან თარგმანში ნიშნავს "კანონიერს", "კანონიერს". ეს ტერმინი გამოხატავს ხალხის თანხმობას ქვეყანაში მოქმედ მთავრობასთან, როდესაც იგი აღიარებს მის უფლებას მიიღოს მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილებები ყოველგვარი იძულების გარეშე.
გარდა ამისა, "ლეგიტიმურობის" კონცეფციას აქვს პოლიტიკური და იურიდიული მნიშვნელობა, რაც გულისხმობს მოქალაქეთა, დიდ სოციალურ ჯგუფთა (მათ შორის უცხოური) პოზიტიურ დამოკიდებულებას თითოეულ კონკრეტულ სახელმწიფოში მოქმედი პოლიტიკური ძალაუფლების ინსტიტუტების მიმართ და ლეგიტიმაციის აღიარებას მათი არსებობა.
ლეგიტიმურობა გამოიხატება მოსახლეობის მიერ ქვეყანაში ძალაუფლების ნებაყოფლობით აღიარებაში. ხალხი თანახმაა დაემორჩილოს ასეთ ძალაუფლებას, რადგან იგი მიიჩნევს, რომ იგი ავტორიტეტულია, მის მიერ მიღებული გადაწყვეტილებები სამართლიანია და მთავრობის წესრიგი, რომელიც განვითარდა სახელმწიფოში, ამ დროისთვის საუკეთესოა. ბუნებრივია, ნებისმიერ ქვეყანაში იყვნენ, არიან და იქნებიან მოქალაქეები, რომლებიც არღვევენ კანონებს; რომლებიც არ ეთანხმებიან ამჟამინდელ მთავრობას და მისი ადმინისტრაციის ბრძანებას და ეწინააღმდეგებიან მას. აბსოლუტური მხარდაჭერა ვერასოდეს მიიღწევა და ეს არ არის საჭირო. ხელისუფლება ლეგიტიმურად ჩაითვლება, თუ მათ მხარს დაუჭერს საზოგადოების წევრთა უმრავლესობა.
ლეგიტიმურობა არის მასების ნდობა, მათი ძალაუფლების მიღება საზოგადოებრივი ცნობიერების პრიზმით და მისი მოქმედებების გამართლება მორალური თვალსაზრისით. მოქალაქეები გამოხატავენ თავიანთ მოწონებას ხელისუფლებისადმი კარგი იდეის, სამართლიანობის, ზნეობის, სამართლიანობის, პატივისა და სინდისის შესახებ. ლეგიტიმურობა უზრუნველყოფს მორჩილებას იძულების გარეშე, ხოლო თუ ძალა მიიღწევა მისი მიღწევისას, მაშინ ამგვარი ზომების გამართლება.
გამოირჩევა ლეგიტიმურობის შემდეგი ტიპები: ტრადიციული, ქარიზმატული და რაციონალური.
ტრადიციული ლეგიტიმურობა ყალიბდება იმის საფუძველზე, რომ საზოგადოება რწმენას ამჟამინდელი მთავრობის გარდაუვალობასა და აუცილებლობაში მიიჩნევს, რომელიც დროთა განმავლობაში იძენს ჩვეულების სტატუსს, ხელისუფლებისადმი დამორჩილების ტრადიციას. ამგვარი ლეგიტიმურობა თანდაყოლილია მემკვიდრეობითი ტიპის მმართველობაში, მაგალითად, მონარქიაში.
ქარიზმატული ლეგიტიმურობა ყალიბდება ხალხის ჩამოყალიბებული რწმენისა და ერთი პოლიტიკური ლიდერის გამორჩეული თვისებების აღიარების შედეგად. ეს სურათი, რომელიც განსაკუთრებული ადამიანური თვისებებით არის დაჯილდოებული (ქარიზმა). იგი საზოგადოების მიერ გადადის პოლიტიკური ძალაუფლების მთელ სისტემაში. ლიდერის ავტორიტეტი უპირობოდ მიიღება ხალხის მასამ. ამ ტიპის ლეგიტიმურობა უმეტეს შემთხვევაში წარმოიქმნება რევოლუციების დროს, როდესაც ხდება ადრე არსებული იდეალების ნგრევა. ადამიანები, რომლებიც ვერ ენდობიან ყოფილ ნორმებს, ლიდერის რწმენას ასოცირებენ უფრო ნათელი მომავლის იმედებით.
რაციონალური ლეგიტიმურობა წარმოიქმნება იმ შემთხვევაში, თუ საზოგადოება აღიარებს სამართლიანობას, იმ დემოკრატიული პროცედურების ლეგიტიმურობას, რომელზეც ყალიბდება პოლიტიკური ძალაუფლების სისტემა. ეს ტიპი იბადება საზოგადოების თითოეული წევრის მიერ მესამე მხარის ინტერესების არსებობის შეგნებული გააზრების გამო, რაც საბოლოოდ გულისხმობს ქცევის წესების შექმნის აუცილებლობას, რომელთა დაცვა შესაძლებელს ხდის საკუთარი მიზნების მიღწევას.
