მემკვიდრეობის მიღება რთული იურიდიული პროცედურაა, რომლის განმავლობაშიც აუცილებელია მისი შესრულების ყველა კანონით დადგენილი მოთხოვნების დაცვა, მაგალითად, მემკვიდრეობის მიღების ვადის დაცვა. თუმცა, თუ იგი გამოტოვა, კვლავ შეგიძლიათ აღადგინოთ თქვენი უფლებები.
მემკვიდრეობის განაწილება რუსეთის ფედერაციის მოქალაქის გარდაცვალების შემდეგ რეგულირდება რუსეთის ფედერაციის სამოქალაქო კოდექსის მე -3 ნაწილით, რომელიც რეგისტრირებულია ჩვენი ქვეყნის კანონთა კოდექსში 2001 წლის 26 ნოემბრის ნომერი 146-FZ. კერძოდ, ამ მარეგულირებელი სამართლებრივი აქტის V ნაწილი, რომელსაც ჰქვია "მემკვიდრეობის კანონი", ეძღვნება მემკვიდრეობის საკითხებს.
მემკვიდრეობის მიღების ვადა
გარდაცვლილი მოქალაქის ნათესავებისა და სხვა ახლო ნათესავებისათვის საკუთრების უფლების დასაწყებად დათმობილი დრო დადგენილია განსაზღვრული მარეგულირებელი სამართლებრივი აქტის 1154-ე მუხლით. ამ მუხლის პირველი პუნქტით დადგენილია, რომ მემკვიდრეობაში შესვლის ვადაა 6 თვე მისი გახსნის დღიდან. თავის მხრივ, ზოგადად, მემკვიდრეობის გახსნის დღედ აღიარებულია მოქალაქის გარდაცვალების თარიღი. თუ მოქალაქე სასამართლოს გადაწყვეტილებით გამოცხადდა გარდაცვლილად, მაშინ ეს თარიღი ითვლება შესაბამისი სასამართლოს გადაწყვეტილების დღედ.
ზოგიერთ შემთხვევაში, მითითებული პერიოდი შეიძლება შეიცვალოს. ასე რომ, პირველ რიგში, ასეთი სიტუაცია შეიძლება წარმოიშვას, როდესაც ერთი ან მეტი მემკვიდრე უღირსად ცნეს, რის შედეგადაც მათ ჩამოერთვათ მემკვიდრეობის უფლება. თუ ამ შემთხვევაში მისი მიღების უფლება წარმოიშობა სხვა პირებისგან, მათ აქვთ შესაძლებლობა შევიდნენ თავიანთ უფლებებში ექვსი თვის განმავლობაში თავდაპირველი მემკვიდრეების უღირსად ცნობის დღიდან. თუ გარდაცვლილის ნათესავებში ასეთი უფლება გაჩნდა იმის გამო, რომ სხვა მემკვიდრემ უარი თქვა მის უფლებაზე, მაშინ მათ შეეძლებათ მემკვიდრეობის დადება სამ თვეში მოქალაქის გარდაცვალებიდან ექვსი თვის ვადის ამოწურვიდან ან მისი გარდაცვლილად აღიარება.
ვადის გასვლის საფუძველი
ამრიგად, ზოგადად, მემკვიდრეობის მიღების ვადის უგულებელყოფა ნიშნავს, რომ გარდაცვლილის ნათესავი კარგავს საკუთრების მიღების უფლებას. ამავდროულად, თუ მოქმედებს ის მიზეზები, რომელთა გამო ასეთი ვადა გაცდა, მემკვიდრე შეიძლება დაბრუნდეს მის უფლებებში.
ამისათვის მოქმედი კანონმდებლობა ითვალისწინებს სასამართლოს წინაშე წარდგენის შესაძლებლობას მემკვიდრეობის მიღების ვადის აღდგენის შესახებ. 1155-ე მუხლის პირველი პუნქტით დადგენილია, რომ პუნქტში შეიძლება აღიარონ ის ფაქტი, რომ მემკვიდრემ არ იცოდა ან ვერ იცოდა მოანდერძის გარდაცვალების შესახებ, როგორც უმოქმედობის საფუძველი. გარდა ამისა, სამოქალაქო კოდექსის ეს ნაწილი იძლევა სასამართლოს შეხედულებისამებრ მართებული და სხვა მიზეზების აღიარებას. ამ შემთხვევაში განმცხადებელს უნდა წარუდგინოს ამგვარი მიზეზების მოქმედების დამადასტურებელი დოკუმენტები. გარდა ამისა, მან უნდა მიმართოს სასამართლოს ამ მიზეზების მოქმედების შეწყვეტიდან არა უგვიანეს ექვსი თვისა, მაგალითად, მან შეიტყო ნათესავის გარდაცვალების შესახებ.
ამასთან, მემკვიდრეობაში შესვლის სხვა ვარიანტი ვადის დასრულების შემდეგ არის ყველა სხვა მემკვიდრის თანხმობა, წერილობითი ფორმით გამოხატული. ცხადია, ამ შემთხვევაში ნათესავს, რომელმაც გარდაცვლილის ქონების მიღების ვადა გაცდა, მოუწევს ნათესავებს და არა სასამართლოს დაუდასტუროს, რომ მართებულია ის მიზეზები, რის გამოც მან ვადა დაკარგა.
