საიუველირო მაღაზიაში გამყიდველი ეკისრება სრულ ფინანსურ პასუხისმგებლობას დამსაქმებლის რეალური ზიანის მიყენებისთვის. ამავე დროს, არსებობს გარკვეული გარემოებები, როდესაც ასეთი თანამშრომლის პასუხისმგებლობა გამოირიცხება.
ნებისმიერი თანამშრომელი პასუხისმგებელია კომპანიის წინაშე, რომელშიც ხორციელდება მისი შრომითი საქმიანობა, მისთვის მიყენებული რეალური ზიანისათვის. ეს წესი ვრცელდება საიუველირო მაღაზიაში გამყიდველთან. დასაქმებულთა დიდ ნაწილზე პასუხისმგებლობის შეზღუდვა შეზღუდულია რუსეთის ფედერაციის შრომის კოდექსის 241-ე მუხლით (მაქსიმალური საშუალო თვიური შემოსავლის ზომაა). მაგრამ საიუველირო მაღაზიაში გამყიდველი არის ადამიანი, რომელიც პირდაპირ ემსახურება მონეტარულ, სასაქონლო ღირებულებებს და ამ კატეგორიის მუშაკებთან ერთად, რუსეთის ფედერაციის შრომის კოდექსის 244-ე მუხლი საშუალებას გაძლევთ დადოთ ხელშეკრულებები სრული პასუხისმგებლობის შესახებ. ამიტომ, შესაბამისი შეთანხმების არსებობის შემთხვევაში, გამყიდველი იღებს ვალდებულებას, სრულად აანაზღაუროს მიყენებული ზიანი ყოველგვარი შეზღუდვის გარეშე.
რა ბრძანებით პასუხს აგებს საიუველირო მაღაზიაში გამყიდველი?
საიუველირო მაღაზიის გამყიდველი პასუხს აგებს მხოლოდ მას შემდეგ, რაც დამსაქმებელმა დაადგინა მიყენებული ზიანის კონკრეტული ოდენობა. თუ მითითებული თანხა არ აღემატება დასაქმებულის საშუალო თვიურ შემოსავალს, მაშინ მითითებული თანხის დაკავება შესაძლებელია ყოველთვიური გადასახადიდან მენეჯერის ბრძანების საფუძველზე. თუ თანამშრომელი არ ეთანხმება ასეთ გამოკლებას, მაშინ შეგროვება შესაძლებელია მხოლოდ სასამართლოს მეშვეობით. ასევე, სასამართლო წყვეტს გამყიდველის ფინანსური პასუხისმგებლობის საკითხის დაყენების საკითხს, თუ მისი საშუალო თვიური მოგება გადააჭარბებს. ამავე დროს, თავად დამსაქმებელს, სასამართლოს შეუძლია შეამციროს დასაქმებულის პასუხისმგებლობის ოდენობა.
რა შემთხვევაში გამოირიცხება გამყიდველის პასუხისმგებლობა
თუ დამსაქმებლის დაზიანება გამოწვეულია ფორსმაჟორული (მაგალითად, საგანგებო ვითარებაში), უკიდურესი აუცილებლობის ან კომპანიის მიერ საკუთრების შენარჩუნების ვალდებულებების შეუსრულებლობის გამო, საიუველირო მაღაზიაში გამყიდველის პასუხისმგებლობა გამოირიცხება. გასაგებია ისიც, რომ ორგანიზაციას არ აქვს უფლება მოსთხოვოს თანამშრომელს დაკარგული შემოსავლის ანაზღაურება, ვინაიდან ამ თანხების შეგროვება აკრძალულია შრომის კანონმდებლობით. დამსაქმებელს ასევე აქვს უფლება დამოუკიდებლად თქვას უარი თანამშრომლის მატერიალურ პასუხისმგებლობაზე წამოყენებაზე. თუ გამყიდველს მიაჩნია, რომ ფინანსური პასუხისმგებლობის მოტანა უკანონოა, დარღვევებით დადგენილი, მაშინ მას ყოველთვის აქვს ორგანიზაციის მოქმედების წინააღმდეგ სასამართლოში საჩივრის შეტანის უფლება.
