საიჯარო ხელშეკრულება შედგენილია წერილობით და მოიცავს რამდენიმე მთავარ ნაწილს. სავალდებულო საფუძველზე, მხარეები თანხმდებიან ხელშეკრულების საკითხზე და ასევე, ჩვეულებრივ, ჩამოთვლიან მხარეთა უფლებებსა და მოვალეობებს, გადახდების განხორციელების წესს, პასუხისმგებლობას ვალდებულებების დარღვევაზე.
იჯარა არის ცალკეული დოკუმენტი, რომელიც შედგენილია წერილობითი ფორმით, რომელსაც ხელს აწერენ მოიჯარე და გამქირავებელი. ამ ხელშეკრულების ყველა პირობა ჩვეულებრივ იყოფა რამდენიმე ნაწილად, რომელთა შორის უნდა აღინიშნოს:”ხელშეკრულების საგანი”,”მხარეთა უფლებები და მოვალეობები”,”ქირა”,”ხელშეკრულების ხანგრძლივობა”,”პასუხისმგებლობა წვეულებები”. კონკრეტული პირობებიდან გამომდინარე, ხელშეკრულებაში შეიძლება იყოს სხვა სექციებიც, ზოგჯერ გამქირავებელი და მოიჯარე იყენებს ქვეპუნქტებს და ქვე-ქვეკლასებს. თუ საიჯარო ხელშეკრულება არ ექვემდებარება სახელმწიფო რეგისტრაციას, მაშინ იგი შედგენილია მარტივი წერილობითი ფორმით, ორ ეგზემპლარად, ხოლო თუ სახელმწიფო რეგისტრაციის მოთხოვნა არსებობს, მარეგისტრირებელი ორგანოსთვის აუცილებელია მესამე ასლის შედგენა.
რა პირობები უნდა იყოს გათვალისწინებული საიჯარო ხელშეკრულებაში?
საიჯარო ხელშეკრულების მხარეები დამოუკიდებლად განსაზღვრავენ მის პირობებს, ამასთან, ხელშეკრულების საგანი პირობითად დასამტკიცებლად სავალდებულოა. ხელშეკრულება უნდა იძლევა საშუალებას ნათლად დადგინდეს მითითებული საგანი და თუ ასეთი განმარტება შეუძლებელია, იგი ჩაითვლება დადებული. ასე რომ, საცხოვრებლის დაქირავებისას უნდა მიუთითოთ მისი სრული მისამართი, ტერიტორია, დაურთოთ გეგმა, მიმართოთ საკუთრების მოწმობას. ჩვეულებრივ, ამ პირობაზე თანხმობისთვის იქმნება ცალკე განყოფილება, რომელსაც "ხელშეკრულების საგანი" ეწოდება. ამავე განყოფილებაში დასახელებულია ხელშეკრულების მხარეები, მითითებულია მათი პირადი მონაცემები და დეტალები.
რა პირობებზე შეიძლება შეთანხმდნენ მხარეები?
საიჯარო ხელშეკრულების საგნის გარდა, მოიჯარე და გამქირავებელი, როგორც წესი, ადგენენ ურთიერთ უფლებებსა და მოვალეობებს (მათი უმეტესობა ჩამოთვლილია რუსეთის ფედერაციის სამოქალაქო კოდექსში), საიჯარო თანხის ოდენობას და მისი გადაცემის ვადებს, პასუხისმგებლობა ვალდებულებების და სხვა პირობების დარღვევისათვის. ასე რომ, დამქირავებელი, როგორც წესი, აგებს პასუხს გაქირავებული ქონების დაზიანებაზე, მის სხვა მიზნებზე გამოყენებაზე, ქირის გვიან გადახდაზე. ზოგჯერ მხარეები თანხმდებიან სპეციალურ პირობებზე ქონების ქვეჯგუფის შესაძლებლობის, რემონტის განხორციელებისათვის პასუხისმგებლობის განაწილების შესახებ. ხელშეკრულებაში ამ პირობების არარსებობის შემთხვევაში მოქმედი სამოქალაქო კანონმდებლობის დებულებები გამოიყენება, ამიტომ ხელშეკრულების ტექსტში საჭიროა მათი მითითება მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ მხარეებს სურთ შეიტანონ წესები, რომლებიც განსხვავდება ზოგადი წესებისგან.
