რუსეთის ფედერაციის კანონმდებლობა ითვალისწინებს სამოქალაქო ბრუნვის სუბიექტების საერთო (საზიარო) ქონების მონაწილეობის შესაძლებლობას. მის თითოეულ მონაწილეს უფლება აქვს ფლობდეს, გამოიყენოს და განკარგოს ქონება სხვა მესაკუთრეთა თანაბარ საფუძველზე მათ შორის დადებული ურთიერთშეთანხმებით.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
რუსეთის ფედერაციის სამოქალაქო კოდექსის თანახმად, ნებისმიერი ნივთი, რომელსაც რამდენიმე ადამიანი ფლობს, მათი საერთო საკუთრებაა. თავის მხრივ, საერთო ქონება შეიძლება იყოს ერთობლივი (თითოეული მესაკუთრის წილის განსაზღვრის გარეშე), ან საერთო (თითოეული მესაკუთრის წილის მკაფიო რეგულირებით). თითოეული მესაკუთრის წილი განისაზღვრება ხელშეკრულებით, რომელშიც მითითებულია თითოეული მათგანის წვლილი ნივთის შეძენაში და განისაზღვრება მისი გამოყენების პროცედურა. საერთო საკუთრებაში წილის განსაზღვრის ზოგადი წესი ასეთია:”თუ საზიარო საკუთრებაში მონაწილე მონაწილეთა წილების დადგენა შეუძლებელია კანონის საფუძველზე და არ არის დადგენილი მისი ყველა მონაწილის შეთანხმებით, წილები ითვლება თანაბრად”.
ნაბიჯი 2
მეუღლეთა ქონება, რომელიც მათ ერთობლივად შეიძინეს ქორწინების დროს, საერთო (საერთო) საკუთრებაა. თითოეული მეუღლის წილი ერთობლივად შეძენილი ქონების განაწილებაში ითვლება თანაბრად. საქორწინო ხელშეკრულების დადებისას მხარეებმა შეიძლება განსაზღვრონ ქონების დაყოფის განსხვავებული პროცედურა.
ნაბიჯი 3
საერთო ქონების განკარგვა, მისი რეალიზაცია, იჯარა, გირაო და ა.შ. ხორციელდება სხვა მფლობელებთან შეთანხმებით. ამასთან, თითოეულ მათგანს უფლება აქვს ნებისმიერ დროს მოითხოვოს საერთო საკუთრებაში თავისი წილის გამოყოფა. აქ მოქმედებს შემდეგი წესი:”თუ ნივთის დაყოფა შესაძლებელია ნატურალური (ძირითადი თვისებების დაკარგვის გარეშე), მაშინ გამოიყოფა საჭირო წილი, წინააღმდეგ შემთხვევაში სხვა მონაწილეები იხდიან გამოყოფილი წილის ღირებულებას, ან იგი გაიყიდება მესამე პირზე. წილის გამოყოფის უფლებას (სხვა მესაკუთრეთა დახმარების არარსებობის შემთხვევაში, საერთო მასიდან მისი გამოყოფის საკითხში) უფლება აქვს მოითხოვოს სასამართლოში.
