დასრულებული სამუშაოს აქტი არა მხოლოდ ხელშეკრულების მხარეების მიერ თავიანთი ვალდებულებების შესრულების დამადასტურებელი დოკუმენტია, არამედ ასევე გამოიყენება როგორც ძირითადი სააღრიცხვო დოკუმენტი, რომლის მონაცემები აისახება სააღრიცხვო ჩანაწერებში. იმისათვის, რომ გარიგების ყველა მონაწილის ბუღალტერი და იურისტი უფრო მშვიდად იცხოვრონ, საჭიროა იცოდეთ, თუ როგორ სწორად შეადგინონ და ხელი მოაწერონ დასრულებული სამუშაოს აქტს.
ინსტრუქციები
Ნაბიჯი 1
დასრულების აქტის ხელმოწერით, მხარეები თანხმდებიან, რომ ყველა სამუშაო დასრულდა სრულად, სათანადო ხარისხით და განსაზღვრულ ვადებში. ამიტომ, აქტზე ხელმოწერის დაწყებამდე უნდა დარწმუნდეთ, რომ ყველა პირობა რეალურად დაკმაყოფილებულია და არ შეიცავს მხოლოდ ქაღალდს.
ნაბიჯი 2
შესრულებული სამუშაოს აქტიში ნათლად უნდა იყოს მითითებული ყველა ის მონაცემი, რომლითაც ადვილია იდენტიფიცირება ვის მიერ, როდის, ვისთვის და რის საფუძველზე ჩატარდა სამუშაო. ანუ, დოკუმენტს უნდა მიენიჭოს ნომერი. ასევე, აქტი უნდა შეიცავდეს მითითებას მთავარ ხელშეკრულებაზე.
ნაბიჯი 3
დასრულების სერტიფიკატის ასლების რაოდენობა განისაზღვრება ძირითადი ხელშეკრულების მხარეების რაოდენობის მიხედვით. თითოეულ მხარეს უნდა ჰქონდეს საკუთარი ასლი.
ნაბიჯი 4
იმის გამო, რომ საგადასახადო ორგანოები ყველაზე ხშირად ყურადღებას ამახვილებენ შესრულებული სამუშაოების ფაქტობრივი ხელმოწერის თარიღზე და არა დოკუმენტის შექმნის თარიღზე, დარწმუნდით, რომ აქტში თარიღი სწორად არის მითითებული, ნათლად და გარკვევით.
ნაბიჯი 5
აქტი უნდა შეიცავდეს ინფორმაციას ორგანიზაციების სახელზე, რომლებმაც ხელი მოაწერეს მას, აგრეთვე შესრულებული სამუშაოს მოცულობასა და ვადებს, მათ ღირებულებას, დღგ-ს ჩათვლით. დასრულებული სამუშაოს აქტი უნდა იყოს ხელმოწერილი ამისათვის უფლებამოსილი პირების მიერ და დალუქული უნდა იყოს უეჭველად.
ნაბიჯი 6
აქტში შეიძლება შედგეს დამატებითი დოკუმენტები (მაგალითად, საპროცესო აქტი) იმ შემთხვევებში, როდესაც რომელიმე მხარე სრულად არ არის კმაყოფილი შესრულებული სამუშაოთი, აქვს პრეტენზიები ან კომენტარები. როგორც წესი, ასეთი შემთხვევები წინასწარ არის გათვალისწინებული ხელშეკრულების პირობებით.
ნაბიჯი 7
დასრულებული სამუშაოს აქტის ხელმოწერა ცალმხრივად არის შესაძლებელი, როდესაც რომელიმე მხარე უარს აცხადებს აქტის ხელმოწერაზე, ხოლო მეორე მხარე მიიჩნევს, რომ ასეთი უარი არაგონივრულია. ამ შემთხვევაში, ჩართულია კომისია, რომელიც შედგება სპეციალისტებისგან, რომლებიც ამტკიცებენ, რომ ყველა სამუშაო შესრულებულია სათანადო ფორმით.
