დემოკრატიული საზოგადოება გარანტიას აძლევს თავის მოქალაქეებს მათი პოლიტიკური, ეკონომიკური და პირადი უფლებების დაცვაში, რომლებსაც იურისპრუდენციაში უწოდებენ სამოქალაქო თავისუფლებებს. ჩვეულებრივ, მოქალაქეთა უფლებები და თავისუფლებები გათვალისწინებულია ქვეყნის მთავარ კანონში - კონსტიტუციაში, მაგრამ არა ყოველთვის და არც ყველგან სრულად არის დაცული.
სამოქალაქო თავისუფლებების არსი
საზოგადოებაში სამოქალაქო თავისუფლებების მთლიანობა ქმნის ადამიანის გარკვეულ სტატუსს, რომელიც დაცულია კანონით. ამ იურიდიულ კატეგორიაში ყველაზე ხშირად შედის პირადი ხელშეუხებლობისა და თავისუფლების უფლება, სახელი და პატივისცემა, სინდისისა და სიტყვის თავისუფლება. ეს ასევე მოიცავს სახლის უპირობო ხელშეუხებლობის უფლებასა და მიმოწერას. უფრო ფართოდ, სამოქალაქო თავისუფლებები მოიცავს მუშაობის უფლებას, სხვადასხვა სახის სოციალურ დაცვას, სამართლიანი სასამართლოს უფლებას და სასამართლო დაცვის უფლებას.
ქვეყნის კონსტიტუციაში დეკლარირებულ მოქალაქეთა თავისუფლებამ უნდა უზრუნველყოს ყველას დაცვა ხელისუფლებისა და სამართალდამცავი ორგანოების მიერ მათ პირად ცხოვრებაში უკანონო ჩარევისგან. სამოქალაქო თავისუფლებების შემოღება მიზნად ისახავს სახელმწიფოს ქმედებების შეზღუდვას, რაც ხშირად ეწინააღმდეგება მოქალაქეთა უფლებებს. სამოქალაქო თავისუფლებებს იცავენ სასამართლო ხელისუფლება და სახელმწიფოს მეთაური, რომელიც ქვეყნის ფუნდამენტური კანონის დებულებების შესრულების გარანტია.
სამოქალაქო თავისუფლებები რუსეთის ფედერაციაში
რუსეთის სახელმწიფო აღიარებს, რომ სამოქალაქო თავისუფლებები შეესაბამება საერთაშორისო სამართლის საერთაშორისო დონეზე მიღებულ ნორმებს. მოქალაქის თავისუფლებები პირდაპირ მოქმედებს. ისინი მთლიანად განსაზღვრავენ ქვეყნის კანონების შინაარსსა და მნიშვნელობას და უზრუნველყოფილია სამართლიანობით.
ქვეყნის ყველა მოქალაქე თანაბრად თანასწორია სასამართლოებისა და კანონის წინაშე. სახელმწიფო იღებს პიროვნების დაცვას, მის სიცოცხლეს, პატივს და ღირსებას. პირადი მთლიანობა და თავისუფლების უფლება დაცულია კანონით. იგივე ეხება კონფიდენციალურობასა და კონფიდენციალურობას. მოქალაქეთა პირადი ცხოვრების შესახებ ინფორმაციის შეგროვება და გამოყენება შესაძლებელია მხოლოდ მათი თანხმობით.
სახელმწიფო თავის სუბიექტებს გარანტიას უწევს მათი სახლის ხელშეუხებლობას. საცხოვრებლად შესვლა შესაძლებელია იქ მცხოვრები პირების ნებისა და სურვილის საწინააღმდეგოდ, მხოლოდ კანონით პირდაპირ გათვალისწინებულ შემთხვევებში, ან სასამართლო ხელისუფლების გადაწყვეტილების თანდასწრებით.
ერთ-ერთი სამოქალაქო თავისუფლებაა ადამიანის შესაძლებლობა დამოუკიდებლად განსაზღვროს, თუ რა ეროვნების ადამიანს ეკუთვნის იგი. არავის აქვს უფლება აიძულოს მოქალაქე განსაზღვროს მისი მოქალაქეობა ან მიუთითოს იგი.
კონსტიტუცია აძლევს ხალხს უფლებას შექმნან პროფესიული და სხვა ასოციაციები მათი ინტერესების დასაცავად. მოქალაქეებს უფლება აქვთ მონაწილეობა მიიღონ მშვიდობიან დემონსტრაციებში, მიტინგებში, გამართონ შეხვედრები, პიკეტები და მსვლელობები.
სამოქალაქო თავისუფლებები ასევე ეხება რელიგიასთან დაკავშირებულ საკითხებს. საქმე ეხება სინდისისა და რელიგიის თავისუფლებას. მოქალაქეებს შეუძლიათ აღიარონ ნებისმიერი რელიგია ან დაიცვან ათეისტური შეხედულებები. კანონი არ კრძალავს პირს თავისუფლად აირჩიოს და გაავრცელოს თავისი რელიგიური ან სხვა რწმენა, თუ ეს არ არღვევს სხვა მოქალაქეთა უფლებებსა და თავისუფლებებს.
