გადასახადის საფასურად მომსახურების გაწევაზე ხელშეკრულების შეწყვეტის უმარტივესი გზაა ხელშეკრულების დადება მის მხარეებს შორის. ამ შეთანხმების შეწყვეტაზე ორმხრივი თანხმობის არარსებობის შემთხვევაში, ერთ-ერთ მხარეს შეუძლია გამოიყენოს უფლება, ცალმხრივად უარი თქვას მის შესრულებაზე ან მიმართოს სასამართლოს.
ანაზღაურებადი მომსახურების მიწოდების ხელშეკრულებები იდება სამეწარმეო საქმიანობის სხვადასხვა სფეროში, ამ ხელშეკრულებების საფუძველზე, ჩვეულებრივ მომხმარებელს, საგანმანათლებლო, სამედიცინო და სხვა მომსახურებას უტარებენ. ამ ხელშეკრულების სწორად შეწყვეტის საკითხი, როგორც წესი, ჩნდება, როდესაც მომხმარებელსა და კონტრაქტორს შორის რაიმე უთანხმოებაა, ვითარების შეცვლა, ვალდებულებების სერიოზული დარღვევა ან შემდგომი თანამშრომლობის ინტერესის არარსებობა (ეს უკანასკნელი დამახასიათებელია მიმდინარე კონტრაქტებისთვის)) შეწყვეტის სტანდარტული და მარტივი გზაა დამატებითი ხელშეკრულების დადება, რომელშიც მომხმარებელი და კონტრაქტორი გამოხატავენ განზრახვას შეწყვიტონ შესაბამისი ურთიერთობა გარკვეული დღიდან, განსაზღვრონ ხელშეკრულების შეწყვეტის შედეგები.
ხელშეკრულების შეწყვეტა ცალმხრივი უარის თქმის გამო
სამოქალაქო სამართალი კომპენსაციურ მომსახურებასთან დაკავშირებით ხელშეკრულების ნებისმიერ მხარეს აძლევს უფლებას უარი თქვას მისი ცალმხრივად შესრულებაზე. ასეთი უარი სინამდვილეში ნიშნავს ხელშეკრულების შეწყვეტას, მაგრამ დამატებით ვალდებულებებს ითვალისწინებს მხარისთვის, რომელმაც ისარგებლა ამ უფლებით. ამრიგად, კონტრაქტორს, ხელშეკრულების ვადის ამოწურვამდე და მომხმარებლის წინაშე ვალდებულებების სრულად შესრულებამდე, შეუძლია უარი თქვას მითითებულ ხელშეკრულებაზე, მაგრამ ამავდროულად იღებს ვალდებულებას, აუნაზღაუროს მომხმარებელს ზარალი, რომელიც ამ გადაწყვეტილებამ შეიძლება გამოიწვიოს. თუ მომხმარებელს ცალმხრივი უარი მოჰყვა, ეს უკანასკნელი ვალდებულია აუნაზღაუროს კონტრაქტორს რეალურად გაწეული ხარჯები (მაგალითად, კონტრაქტორს შეუძლია შეიძინოს მასალები, ინსტრუმენტები, დროის გასატარებლად ხელშეკრულებით გათვალისწინებული მომსახურების გაწევა).
ხელშეკრულების შეწყვეტა სასამართლოში
თუ ამ შეთანხმების მხარეები ვერ მიაღწევენ შეთანხმებას მისი შეწყვეტის შესახებ, მაშინ ურთიერთობის შეწყვეტის ერთადერთი ვარიანტია სასამართლოში წასვლა. ამ შემთხვევაში, მხარემ, რომელიც მოითხოვს ხელშეკრულების შეწყვეტას სასამართლოში, უნდა წარმოადგინოს მნიშვნელოვანი მტკიცებულებები, რომელიც დაადასტურებს ხელშეკრულების დარღვევის საფუძვლებს. ასე რომ, სასამართლოს შეუძლია თავისი გადაწყვეტილებით შეწყვიტოს ხელშეკრულება, თუ კონტრაქტორი ან მომხმარებელი მნიშვნელოვნად არღვევს მის პირობებს. კიდევ ერთი მიზეზი არის სერიოზული ცვლილება გარემოებებში, რომლის საფუძველზეც დაიდო ხელშეკრულება. ამ უკანასკნელ შემთხვევაში, მხარე, რომელიც მოითხოვს ხელშეკრულების შეწყვეტას, ვალდებულია დაამტკიცოს, რომ გარემოებების შეცვლა უაზრობას ხდის ამ ხელშეკრულებით ურთიერთობის გაგრძელებას (მაგალითად, ეკონომიკური თვალსაზრისით).
