მიღება არის ერთი მხარის თანხმობის გამოხატვა მეორე მხარის მიერ შემოთავაზებული პირობებით ხელშეკრულების დადებაზე. მიღება, რომელიც შეიცავს დამატებით პირობებს, ახალი შეთავაზებაა.
მიღება ხელშეკრულების დადების ერთ-ერთი ეტაპია. ხელშეკრულება მიღებულად ითვლება მიღების მიღებისთანავე. არსებობს ორი სისტემა, რომლებიც ამ საკითხს განსხვავებულად ხსნიან. გერმანიაში, იტალიაში, საფრანგეთში ხელშეკრულება გაფორმებულია იმ მომენტში, როდესაც შემთავაზებელი მიიღებს მიღებას. აშშ-ში, ინგლისსა და იაპონიაში - მიმწოდებლის საფოსტო ყუთში მიღების გაგზავნის მომენტში. ამ უკანასკნელ მიდგომას "საფოსტო ყუთის თეორიას" უწოდებენ. თუ მიღება დაგვიანებულია, მაგრამ ადრესატმა დროულად გაგზავნა, მაშინ ხელშეკრულება დადებულად ითვლება. ასეთი მიღება დაგვიანებულად არ ითვლება, შესაბამისად, ხელშეკრულების გაფორმებას არანაირი დაბრკოლება არ გააჩნია. გამონაკლისი არის შემთხვევები, როდესაც ერთმა მხარემ შეთავაზების მიღების შესახებ შეტყობინება მიიღო დაგვიანებით და დაუყოვნებლივ აცნობებს მეორე მხარეს, რომელმაც გაგზავნა მითითებული მიღება. რუსეთის კანონის თანახმად, მიღება უნდა იყოს სრული და უპირობო. თუ მიიღება პასუხი შეთანხმების დადებაზე სხვა პირობებით ან სხვა პირობებით დადგენილი პირობების შესახებ, მაშინ ხელშეკრულება აღიარებულია, როგორც დადებული უთანხმოების მოგვარებამდე. მიღებასთან დაკავშირებით არსებობს რამდენიმე ფორმა. პირველი, წერილობითი პასუხი ფაქსით, ტელეგრაფითა და კომუნიკაციის სხვა საშუალებებით. მეორეც, საჯარო შეთავაზება, მაგალითად, საქონლის განთავსება ვიტრინებზე. ამ შემთხვევაში, მიღება იქნება მყიდველის მიერ საქონლის გადახდა. მესამე, კონტრაგენტის სხვა მოქმედებები ხელშეკრულების თანახმად ასევე აღიარებულია მიღებად. მაგალითად, ტროლეიბუსში ბილეთის შეძენა, მომხმარებლის ბარათის შევსება. მეოთხე, მიღება არის გარკვეული ქმედებების შესრულება ხელშეკრულებით დადგენილ ვადაში. ამ ქმედებებს იმპლიციტურად უწოდებენ. მიღების ეს უკანასკნელი ფორმა ხშირად გამოიყენება ქონების ბრუნვაში. ასევე, მიღება შეიძლება გამოხატავდეს დუმილით. 10 დღეზე მეტი ხნის განმავლობაში დუმილი აღიარებულია მიღებად.
