რადიომექანიკის პროფესია თავის დროზე ცხოვრობს. რადიო მიმღები, მაგნიტოფონი, მილის ტელევიზორი და რეზისტორებით აღჭურვილი ტელევიზორი წარსულს ჩაბარდა. ახლა მთელი ეს მოწყობილობა თითქმის არ საჭიროებს შეკეთებას, გაფუჭებული მიმღები იცვლება ახლით, თუ რამე შეიცვალა მათში, მაშინვე მთელი ბლოკებითა და სისტემებით.
იშვიათად ვინმეს დღეს აწყდება დაშლილი ტელევიზორი, რომელსაც აქვს შესადუღებელი რკინა. უკვე არსებობს რამდენიმე სპეციალისტი, ვისაც ესმის ელექტრული წრეების, სადენების, წინააღმდეგობების, რეზისტორებისა და ტრანზისტორების ურთიერთდამოკიდებულება. მიუხედავად იმისა, რომ ჯერ კიდევ არსებობს გარკვეული მოთხოვნა ანტელლუვური ტექნოლოგიის შეკეთებაზე. ძველი თაობის ადამიანებს არასდროს სურთ განშორდნენ თავიანთ ძველ "სპიდოლებს" და "რეკორდებს", რაც სიცოცხლეს ბოლომდე იხსნის. რადიომექანიკის ძველი ოსტატები კვლავ მუშაობენ.
გუშინ - მექანიკოსი, დღეს - ინჟინერი
დღეს რადიომექანიკის პროფესია ახალ დაბადებას განიცდის და განსხვავებული სახელი აქვს - კომუნიკაციების ინჟინერი. თუ ადრე საკმარისი იყო, რომ მომავალმა რადიომექანიკოსმა დაემთავრებინა პროფესიული სასწავლებელი, ან თუნდაც მხოლოდ კურსები, მაშინ კომუნიკაციების ინჟინრად გახდომისთვის აუცილებელია დიპლომის აღება უმაღლესი საგანმანათლებლო დაწესებულებიდან. თანამედროვე შრომის ბაზარზე კომუნიკაციების ინჟინრებს სტაბილური მოთხოვნილება აქვთ, რაც წლიდან წლამდე იზრდება, თუმცა უამრავი სპეციალისტი ამთავრებს.
ეს გამოწვეულია რადიოტექნიკისა და სატელეკომუნიკაციო სისტემების სწრაფი განვითარებით. კაცობრიობის საჭიროება ინფორმაციასა და საიმედო კომუნიკაციებზე ნამდვილად უსაზღვროა. ეს უკანასკნელი სულ უფრო და უფრო მაღალტექნოლოგიური ხდება, კომუნიკაციისა და მაუწყებლობის უახლესი მეთოდების საფუძველზე. დღეს მცირე საწარმოც კი იყენებს მინიავტომატურ სატელეფონო ბირჟას, IP- ტელეფონიას და სხვადასხვა საოფისე აღჭურვილობას. მწარმოებლები, ინსტიტუტები, დეპარტამენტები გაერთიანებულია ფართო საკომუნიკაციო ქსელებით. ეს არის ინტერნეტი, ადგილობრივი ქსელების სისტემა, სატელიტური თეფშები, ფიჭური და სადენიანი კომუნიკაციები. მთელი ეს რთული ეკონომიკა და აღჭურვილობა საჭიროებს სათანადო მონტაჟს, მუშაობას და დროულ შეკეთებას. ამ ნამუშევარს ასრულებს ადამიანი, ვის პროფესიასაც რადიომექანიკოსს უწოდებდნენ ათი და ნახევარი წლის წინ. ბუნებრივია, რადიომექანიკოსის და ახლა კომუნიკაციების ინჟინრის თანამედროვე მუშაობის სირთულე უფრო მაღალია.
ამ პროფესიისთვის დიდი შესაძლებლობები იქმნება აპარატურის სფეროში - საზომი ხელსაწყოების შემოწმება, შეკეთება და კონტროლი. სატრანსპორტო საწარმოებს განსაკუთრებით სჭირდებათ კომუნიკაციის ინჟინრები. რკინიგზა, მდინარისა და საზღვაო ტრანსპორტი და განსაკუთრებით ავიაცია ყოველწლიურად აღჭურვილია უფრო დახვეწილი კომუნიკაციის, რადიოსა და სატელეკომუნიკაციო სისტემებით. მათი მომსახურებისთვის საჭიროა მაღალკვალიფიციური სპეციალისტები. ახლა მათ დიდი მოთხოვნილება აქვთ კომპანიებში, რომლებიც უზრუნველყოფენ ინტერნეტ მომსახურებებსა და ფიჭურ ტელეფონს.
ქვეყნის თავდაცვის გაძლიერება
შეიარაღებული ძალების ტექნიკურ აღჭურვილობასთან დაკავშირებით, რადიომექანიკის პროფესიამ მიიღო ახალი ბიძგი არმიასა და საზღვაო ძალებში მისი განვითარებისათვის. ახლა ასეთ სპეციალისტებს ძალიან მაღალი მოთხოვნები აქვთ დაწესებული. მათ უნდა გააცნობიერონ რადიო-ელექტრონული აღჭურვილობის მუშაობის პრინციპები, შეძლონ მისი ბლოკების და აწყობების მოწესრიგება, იცნობენ სანავიგაციო და საიდენტიფიკაციო მოწყობილობებით გადაცემული სიგნალების რეგულირებისა და დაფიქსირების მეთოდს. რადიომექანიკოსს უნდა შეეძლოს რთული ელექტრონული სქემების წაკითხვა და მოწყობილობის ბლოკებისა და მოწყობილობების სტრუქტურისა და ფუნქციის გაგება. ეს სპეციალისტი უნდა ფლობდეს სახსრებისა და რადიოელექტრონული დანადგარების შედუღების მეთოდებს, შეეძლოს მათი ანტიკოროზიული და საღებავი ნაწარმის აღდგენა, ჰქონდეს რადარის, ელექტრო და რადიოტექნიკის კონტროლის უნარები.
